উলিয়াবলৈ সক্ষম হ’ব আৰু তেওঁলোক মূলসুঁতিৰ ৰাজনীতিলৈ আহিব।’
২০০৩ চনৰ ১৩ মাৰ্চত চৰকাৰ আৰু মাওবাদীসকলে ২০ দফীয়া আচৰণ বিধিত স্বাক্ষৰ কৰে। প্ৰচণ্ডই চান্দ চৰকাৰৰ লগত আলোচনাত বহা নাছিল যদিও তেওঁ আলোচনাৰ অগ্ৰগতি ওচৰৰ পৰা লক্ষ্য কৰি আছিল। ১৭ এপ্ৰিলত প্ৰকাশ কৰা এটা বিবৃতিত মাওবাদী প্ৰধানজনে বহুচৰ্চিত শান্তি প্ৰক্ৰিয়াক সফল কৰাৰ বাবে আহ্বান জনায়। বিবৃতিটোত কোৱা হয়—
‘আমি চৰকাৰৰ অভিসন্ধিমূলক প্ৰচাৰক তীব্ৰ গৰিহণা দিছোঁ, কিন্তু
একে সময়তে আমি জাতি আৰু জনতাৰ স্বাৰ্থত শান্তি প্ৰক্ৰিয়া চলাই
নিবলৈ দায়বদ্ধ।’
প্ৰচণ্ডৰ বিবৃতিটোত লগতে তেওঁ আৰু বাবুৰাম ভট্টৰায়ে নাৰায়ণহিতি ৰয়েল পেলেছত ৰজা জ্ঞানেন্দ্ৰক সাক্ষাৎ কৰাৰ বাতৰিটো অস্বীকাৰ কৰা হয়। বিবৃতিটোত শান্তি আলোচনাৰ বাবে পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰিবৰ বাবে চৰকাৰক আহ্বান জনোৱা হয় আৰু ৰাজনৈতিক দলবোৰে আলোচনাৰ পৰিৱেশ বিনষ্ট কৰাৰ বাবে চেষ্টা কৰা বুলি আভিযোগ কৰা হয়। ২৭ এপ্ৰিলত কাঠমাণ্ডুৰ লাজিমপাতস্থিত শংকৰ হোটেলত প্ৰথমলানি আলোচনা অনুষ্ঠিত হয়। সাত বছৰকাল আত্মগোপন কৰি থকাৰ পাছত, মাওবাদী নেতাকেইজনে প্ৰথমবাৰৰ বাবে ৰাজহুৱাভাৱে আত্মপ্ৰকাশ কৰে। চান্দৰ ভাষাত—
‘মাওবাদী নেতাকেইগৰাকীৰ সঁহাৰি আছিল যথেষ্ট ইতিবাচক। মই
আনকি প্ৰচণ্ডকো আলোচনাত ভাগ লোৱাৰ বাবে আমন্ত্ৰণ জনাব
বিচাৰিছিলোঁ। যদিও মই তেতিয়ালৈকে তেওঁক লগ পোৱা নাছিলোঁ,
তথাপি মোৰ বিশ্বাস আছিল তেওঁ এজন ওখ খাপৰ নেতা আৰু
আন্দোলনটোৰ ওপৰত তেওঁৰ সম্পূৰ্ণ নিয়ন্ত্ৰণ আছে।’
ভট্টৰাই আৰু মাওবাদী দলটোৰ আন আন নেতাসকলে বীৰেন্দ্ৰ ইণ্টাৰনেশ্যনেল কনভেনশ্যন চেণ্টাৰত ৰাজহুৱাভাৱে আত্মপ্ৰকাশ কৰাৰ লগে লগে তীব্ৰ চাঞ্চল্যৰ সৃষ্টি হয়। নেতাকেইগৰাকীক এবাৰ চোৱাৰ বাবে মানুহৰ মাজত ভীষণ হেঁচা-ঠেলাৰ সৃষ্টি হয়। জনতাক আঁতৰাই পঠিয়াবলৈ আৰক্ষীয়ে লাঠিচালনা কৰিবলগীয়া হয়। ভট্টৰায়ে ঘোষণা কৰে যে কট্টৰ সাম্যবাদী সংগঠনটো শান্তি আলোচনাত বহিবলৈ আগ্ৰহী আৰু এই আলোচনা সফল হোৱাটো বিচাৰে। ভট্টৰাইৰ ভাষাত—
‘বন্দুকে তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্য সাধন কৰাত সহায় কৰিছে। আলোচনাত
বহাৰ অৰ্থ হ'ল আমাৰ সশস্ত্ৰ সংগ্ৰামৰ বিজয়। যিহেতু ই চৰকাৰক
আমাৰ কথা শুনিবলৈ বাধ্য কৰাইছে।’
মাওবাদী দলটোৱে লগতে নেপালী কংগ্ৰেছৰ অধ্যক্ষ গিৰিজাপ্ৰসাদ কৈৰালা আৰু
