ষষ্ঠ দৰ্শন
পাঁচনিৰ ঘৰ
গধুলি হল অলপ আগতে
(পাঁচনিয়ে চোতালতে বহি খৰাহি এটা সাজিছে)
পাঁচনি— [আপোনাআপুনি] কালিও ৰাতিটো বৃথাতে গল, আজিও যাব দেখিছো। আলহী আহিব আলহী আহিব বুলি বাটলৈ চাই থকাই সাৰ, আলহী আৰু নাই। ভগৱন্ত বস্তুৰ কিবাস্বৰূপে সেৱা চুৰ কৰিছো, সেইদেখি তেখেত মোৰ ওপৰত ৰুষ্ট।
(এজন আলহীৰ প্ৰবেশ)
আলহী—ককাই, মোক আজি ৰাতিটো থাকিবলৈ এফেৰি ঠাইদিব পৰা হব নে?
পাঁচনি—(আলহীক দেখি আনন্দ পাই) আহক, আহক, মোৰ প্ৰভু, মোৰ ঘৰত ঠাই দিব কিয় নোৱাৰিম? পাৰিম আহক বহকতে। ( ঘৈণীয়কক মাতে) হেৰ ঢৰাখনকে বা কঠ এটাকে বেগতে লৈ আহ আলহী আহিছে।
[ ঘৈণীয়েকে কঠ লৈ প্ৰবেশ আৰু আলহীক দেখি কপালৰ গাঁঠি থোপা কৰে।]
আলহীক ভৰি ধুবলৈ পানী এলোটাও আনি দে।(আলহীলৈ চাই) আপুনি নো কৰপৰা আহিছে, আৰু কলৈ যাব?
আলহী—আমি চাওখাটৰ পৰা অহা হৈছে, নগৰলৈ যোৱা হব। নগৰত গোচৰ এটা আছে।
পাঁচনি—ভাল, ভাল সজ, সজ, আজি যেতিয়া দুখীয়াৰ ঘৰত
