পৃষ্ঠা:পদ্য চণ্ডিকাখ্যান.djvu/৪৮

8• চণ্ডিকাখ্যান। গজত আৰােহি আসে। কোপে চণ্ডিকাৰ পাশে। সেহি দুটে চণ্ডিকাক। প্রহাৰিলা শক্তি এক। হুঙ্কাৰ শবদে শক্তি। কৈলা ব্যর্থ ভগৱতী। চামৰ কোপিত আতি। হৈলা দেখি ভগ্ন শক্তি । পুনৰপি শূল এক। প্রহাৰিলা চণ্ডিকাক। দেবী শূল পাততাৰ । শৰ হানি কৈলা দূৰ । পাছে সিংহ চণ্ডিকাৰ । বাম্প দিয়া চামৰৰ । গজ কুম্ভে আৰােহণ। কৰি কৰে মহাৰণ। সিংহ সমে দেব অৰি। হু যুদ্ধ কৰি কৰি। গজহন্তে পৃথিবীত । তেতিক্ষণে ভৈলা পাত । মৃগৰাজ ঝামাৰি। দৈত্যৰ শিৰত ধৰি ॥ নখাঘাতে চামৰৰ। ক্ষণিকে ছেদিল। শিৰ। আসিল উদগ্র নামে। এক দৈত্য সি সংগ্রামে । তাঙ্ক পাছে হৰ ৰাণী । বধিলাহ। বৃক্ষহানি। কৰাল ত্রিদশ অৰি। দেখি তাঙ্ক মহেশ্বৰী । দণ্ড মুষ্টি তলা ঘাতে। বিনাশিলা ক্ষণিকতে কুপিত চণ্ডিকা আতি। উদ্ধতক কৰি দৃষ্টি। কৰি তাক গদাঘাত। কৈলা চূর্ণ সমত। ভিজিপালে বাস্কলক । শৰে তাম্র অন্ধকক। ৰণত দেবতা অৰি। বিনাশিলা সুৰেশ্বৰী।