এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৫
পদ্যাৱলী।
( ১০ )
“হে পাণ্ডৱ-কুল-ৰবি! তুমি মহাজ্ঞানী,
ধীৰ ভাৱে, থিৰ মনে, শুনা হিত বাণী;
একান্তই যদি ইহ-পৰ ইষ্ট চোৱা,
জয়ে জয়ে চাৰি প্ৰশ্ন-অৰ্থ ভাঙি কোৱা।
নহলে পৰশ মাত্ৰে সৰোবৰ-পানী,
মানি লবা তোমাৰ পৰাণো হব হানি।”
( ১১ )
“আপোনাকো মানি বৰ, তোমাৰ ই সহোদৰ,
আৰু এই প্ৰিয়তমা নাৰী,
অৱহেলি মোৰ কথা, চুব মাথোঁ, পানী, তথা,
ওপঙিছে চোৱা প্ৰাণ এৰি।”
( ১২ )
বগলীৰ বাক্য শুনি, যুধিষ্ঠিৰ নৰমণি,
সম্বোধিলে “কিবা প্ৰশ্ন চাৰি?”
বকৰূপী ধৰ্ম্মৰায়, নিজ প্ৰশ্ন চতুষ্টয়,
আৰম্ভিলে এক দুই কৰি।
( ১৩ )
কিবা বাৰ্ত্তা, কি আশ্চৰ্য্য, বাট বোলে কাক,
সংসাৰত সুখী বোলে কোন্ মহাত্মাক?
“কুন্তী পুত্ৰ! ভাঙি এই প্ৰশ্ন-অৰ্থ চাৰি,
অকাতৰে পীয়া তুমি সৰবৰ বাৰি।”
