পৃষ্ঠা:পদ্যাৱলী.pdf/৫৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৮
পদ্যাৱলী।


প্ৰকৃতিৰ অপৰূপ শোভা মনোময়,
দৰশন কৰি হওঁ আকুল হৃদয়।
কল্পনা সখীৰে সৈতে ভাবোঁ দিনে ৰাতি,
কি দয়ালু সৃষ্টিকৰ সৰ্ব্ব জীৱ প্ৰতি।
কালে চিত্ৰময় কৰি বিশ্ব-নাট ঘৰ,
তুষিছে জীৱক কেনে সেই চিত্ৰকৰ।
ধন্য বিশ্বপতে! ধন্য চেনেহ তোমাৰ,
অগম্য মহিমা তযু, নৰে বুজা ভাৰ!