পৃষ্ঠা:পদ্যাৱলী.pdf/১১৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৪
পদ্যাৱলী ৷

অনন্তৰ দ্ৰোণ-দ্ৰোণী যাপিলে ৰজনী,
উঠিল পূৰৱাচলে দ্বেৱ দিনমণি!
যথাবিধি প্ৰাতঃকৃত্য কৰি সমাপন,
কৰিলে প্ৰস্থান দ্বিজ পাঞ্চাল ভুৱন।
উপস্থিত হল গৈ দ্ৰুপদ-সভাত,
কৰিলে সাক্ষাতে দেখা, ৰজাৰ লগত।
ৰাজসিংহাসনে বহি দ্ৰুপদ-ৰাজন,
চৌদিকে বেষ্টিত থাকি পাত্ৰ মন্ত্ৰীগণ।
কৰিছে আলচ ৰাজনৈতিক বিষয়,
সম্ভাষিছে চাটুকাৰে মিথ্যা যশ গায়।
এনে সময়তে ‘প্ৰিয়সখা' সম্বোধনে,
সম্বোধিলে দ্বিজ-দ্ৰোণ দ্ৰুপদ ৰাজনে।
দৰিদ্ৰ ব্ৰাহ্মণ মুখে শুনি ই বচন,
জ্বলন্ত অগনিৰূপে প্ৰশস্ত-নন্দন;
কবলৈ ধৰিলে দ্ৰোণে ক্ৰোধিত বদন,
“ৰে বৰ্ব্বৰ! দুৰাচাৰ, পাষণ্ড, দুৰ্জ্জন!!
‘প্ৰিয় সখ’ বুলি মোক কি সাহেৰে তই,
সম্বোধিছ সভাম জে হীন দুৰাশয়!!
স্বৰগ-নৰকে হয় প্ৰভেদ যিমান,
তোৰে মোৰে বিভিন্নতা দেখোঁতে তিমান
বাটৰ ভিকহু তই সামান্য ব্ৰাহ্মণ,
ত্ৰিভুৱন পূজ্য মই জানে সৰ্ব্বজন!