এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৬
পদ্যাৱলী।
ফুৰিছে জুৰাৰ দুখ-তাপ হৃদয়,
বন-উপবন, গিৰি-গুহা নানা ঠাই।
( ৫ )
“দেখিছোঁ দুখীৰ জীৰ্ণ কুটীৰত গৈ—
কাৰোৱা জাৰতে চেঁচা, পৰি হাত ভৰি,
মৃত অৱস্থাৰে আছে এফলীয়া হৈ,
সংসাৰৰ দুখ তাপ, সকলো পাহৰি।
( ৬ )
কতো বা দেখিছোঁ হায় : ৰজাৰ মুকুট।
ৰতন, মুকুতা সৈতে মাটিত লুটিছে।
কোনোৱে শৰীৰ কান্তি ৰাখিব গুপুত
আপোনাৰ হাতে তাক ৰঙেৰে বাজিছে।
(৭)
কতো বা দেখিছোঁ ভোগ-সুখত বিৰতি,
অজীৰ্ণ উগাৰ সদা মুখত উঠিছে;
কতো বা দেখিছোঁ নিজ অভাৱ অতৃপ্তি,
বাসনা অনলে তাক সদাই দেইছে।
( ৮)
এনে ভাবে নানা ঠাই দেখিলোঁ বিচাৰি,.
প্ৰাসাদ, সুৰম্যপুৰী আৰু পজাঁঘৰ;
কিন্তু কতো সুং সূত্ৰ ধৰিব নোৱাৰি,
ভাবিলোঁ ইবস্তু নাই তিনিৰো ভিতৰ।
