পৃষ্ঠা:পদুম কুঁৱৰী.pdf/৪৩

বিবলে মন্ত্রণ। | ৪৩ সকলো বুজি পাই উজনিৰ স্বৰ্গদেৱলৈ সৈন্য খুজি পঠিয়াইছে । সেই সৈন্থ লহি পালেহি আমার এই অশিক্ষিত অলপ ফৌজেৰে তেওঁৰে সৈতে দাটে। অসম্ভৱ হৈ উঠিল। বধু --ফাইল মো বা চাবৰ কাম ৱি মই ক'ব {মায় বো; অজিশেই দেউতাই মেক হুতা দিমু কঁ মই বৰ ফুকনক বলি হৈচৈ । কালি কালিকৈ থাকিয়েই দেউতাই সকলো ভষ্ট কৰিছে । অামাৰ অ'তবোৰ ফোঁজোৰ সৈতে বৰফুকন এটা কি, কাবিটা ধৰি অনিব পাৰে। বীণ’ – ঠিক কৈছে, ঠিক কৈই, বীৰৰ সেই কথাত সম্পূর্ণ মত । হে লাত কাৰ্য নাশ । আপুনি পি হুহকি হকিয়েই সকলে মচি কৰিছে ; অাপােনাৰ সহার বীৰদত্তৰ দুটা বাৰবাহ 2" কেঁতে ভয় কি ? ক'!ইল কর, আজৰেই এতিরাই অমুক ই ক ল 1 ভোমোৰাক ধৰি অতি আপোনাৰ ভৰিত দীঘলকৈ পেলাব পাৰে । বেg; আপোনাৰ অজ্ঞা লাগে । তাৰ বাহিৰে কেচবেহুৰ ৰাজকোৱৰ স্বয়ং আপানাৰ ( হত । ৩’ৰ পৰি যাম ৬ বছৰ ধুৰী, বুজৰবৰুৱা, বৰুৱা প্রতি লোঁ আপোনাৰ সাহয্য কাৰুক | কি কথা হা [ছে, এই মহুওঁত বাবদ দুই কুলীয়া ভোমােৰা হাতৰে ফায়েবে বাদি অনি | হেম বংশৰ অ , কল িতলিব পাৰে ।" F -বা এথেন, ৰা মুবাহবিলে একে। Fশ্য হয় এনেধি ||ক ২১ ও ব ক খ কৰিবলৈ বহুত ভাবিব বহুত চিন্তিব, বহুত গুণিব লাগে অৱশে। তেমনকৰ হসহ অক বল অত্র প্রশংসণীর ! | বীৱৰ নিচিনা ভই ! ক ৪ শচিন শে। যে মই পাইছে। এইটোত মই বৰ অংকাৰ কৰিব লগার । মেৰু মন্ত্রী সকলৰ যন্ত্র। শাক বন্ধু স ক লৰ সহাখ। } + F অমূল্য বস্তু । তুহপি সকলে।