পৃষ্ঠা:পদুম কুঁৱৰী.pdf/১৭

| – আৰু কিবা, “ৰ্য্য নহলে পদুম একাই থাকিব না – এই বই গুমৰ কৰোল হল । কিন্তু এ যে 'ব। লে। চjৰ ৰা বৈ আহিল, অ' বৰু একো কব নোৱাৰিলৈ । সখী য়েকে অ'পােনাৰ হিৰ অ|চলেৰে পদুমৰ চকুলৈ। উকি নি দুঃক দেশি মই এতিয়াই আইৰ ওচৰলৈ যা ?” এই বুলি সখীয়েক উঃ অহি দুৱাৰ মুখ পাইছেহি, এনেতে পহুমে মহিবলে, ৭ ই ক কৰা, এই নিয়া জয়। সমে সৈতে গহন ”। | 5.5'র সখীয়েকে এইবিলাক সকলো কথা। ৭ ই মা কৰ 'গ ক ৩ তে স্বামীৰ অত্র এটাই বিলাক দই বম জ্ঞাছে- কৰ হকে স্বাকি কাগতি-মিনতি কৰিবলৈ ধৰিলে । অৱদই এই কথা শুনি খঙ্গত হুতি হৈ জীয়েকৰ ফলতা হৈ কথা কোৱাত ঘৈণীয়ে ক ক তিৰস্কাৰ কৰিলে, আৰু তৎক্ষণ| মাহি পঠিয়াই বীর দু তু তাই জানি সুগৰ 'অগোচৰ এই নতুন কথা বর্ণনা কৰিলে -- | হৰদত্ত শুনিছ নে বাৰ, 12ৰ বংশধৰ জীয়ৰীৰ কীৰ-কলাপ। আমি চাই দিয়া দত্ৰ তাইক নেলাগে হেনো, তাই rি দৰা বা লৈছে । চুকতে থাকি ক3ে কামোৰা এইটে। সূর্য}ন কি দাও, হেনে এই বিয়া সোশায়। তাকে তাকে এই মাকড মুনীয়ে যে কবলৈ আহিছে । ইনান সাহ ছি কবেন ছোৱালী এত না। বাপেক-মাকে দৰা হিচাৰি দিব নোৱাৰে, তাই নিজে দৰা ব|চিছে ৫ – বাৰু , বেছ কথা শুনি।। এলগেতে শোতে গিf গি= ! *মে বা শুয়ে ৭ পুথি প}}, নাম সারা, বাপেকক ভৰি কৰক এই ফুল! এই ধৰুৱা ঘৰৰ লৰাটো কণমান ৰে প তুলি তালি ডাঙ্গৰ দীঘল কৰিলাে, ই ৰে এনেটো কৰিব তক কে?