পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫৫৬

ৰাত। ( ২৮ ) মইমতিয়া। যেনে—এইবাৰ পথাৰত খান কম | মানুহৰ ঘৰ, আপোন মানুহৰ ঘৰ, হোৱাৰ নিমিত্তে অনাকাল হব। মিতিৰৰ ঘৰ। | [নষ্ট হ। ব্ৰাত্য (বি) সংস্কাৰহীন, অতিৰিক্ত | ভাতৰ, (অ. ধা) জীবিকাৰ উপায় বয়সত লগুণ দিয়া। ভাত মাৰ (স. বা.) জীবিকাৰ উপায় | নষ্ট কৰ, লোকে কৰ। অত)। ভাতে ভঁৰালে! (. বা.) ধন সম্পত্তি ভক্তিমাৰ্গ (স.) উপাসনা কৰা পথ, | কৰি খাই বৈ থাক,ভঁৰালত সাচি আৰাধনা বা সেৱা কৰাৰ বাট।। ৰাখি খা। ভগ্নাংশ (স.) গোটা ৰাশিৰ ভাৰগতি ( স. শ.) মনৰ ভাব আৰু অংশ বা ভাগ, যেনে,; ভগ্নাংশ চেষ্টা, ভাবভঙ্গী। [বিধা হ। দুবিধ-সামান্য আৰু দশমিক | ভাল হ (অ ধা) প্ৰসব হ আৰোগ্য হ, মাংস। ভাৱনাৰ চে। (স.) ভাৱনাত মুখা ভৰিহাত, থো (অনথা.)শৌচাচাৰ কৰ। | পিটি অনেক বিধৰ চং, অনেক ভৰি ধূলি (স. শ.) ভৰি তলুৱাত হৰ ভাও দিয়া কাৰ্য্য। লাগি থকা মিহিবালি বা মাটিৰ | ভূতপূৰ্ব (বি) অতী, অতি আগৰ। গুড়ি। ভেণ্ডি (স.) এবিধ গছ আৰু জিকাৰ দৰে শিৰ থকা তাৰ ফল। ভাগফল(স.) হৰৰ ফল। ভাগশেষ (স.) ভাগ কৰা অশি, { ভোগ দেহ (স.) শৰীৰ সুখ-দুখ | বাকী। | ভোগ কৰা শৰীৰ। ভাগহীন (বি) সৰি, দুপলীয়া। | তোৰাধী ) (স.) ভেলেকী, ই- ভাজক (বি) যাৰ ৰা ভাগ দিয়া তো বিদ্যা জাল বিদ্যা, এটা যা, হাক। | বৰ আন এটা যেন দেখে ভাণ্ডাৰ (স.) ভঁৰাল, ধন আদি ৰ | বিদ্যা, তেলেকী ৰা। | সামৰি খোৱা বৰ। জো চুসে. শ.) তোহ ভাৰী (স.) ভঁৰালী, উলত বা আতুৰ মাহ ( নিত)। সামৰি তা। আজ (বি) ভাগ কৰিব লগীয়া। | মইমতিয়া (ৰি) নাপোন ইৰে চলা ভাত (*) ভাত খাৰ পৰা লোেকৰ কথা মুনা, নাকি।