পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫৫০

নিল। ২২ ) পটুয়াছি। নিলয় (বি) নিৰ্মল, কল। | পঞ্চদেৱতা (স.) সূৰ্য্য, গণেশ, দুৰ্গা নিসহ (বি) অসহায়, একল, সহায় | শিৰ আৰু বি, এই পঞ্চ দেব। হীন। {নক।। | পঞ্চপল্লব, (স.) আম, আঁহত, বট, নিশন (বি) শানহীন, লৰচৰ | | অৰী আৰু বহতা ডিমৰুৰ সৰু নীতিৰি (বি) নিয়মৰ বিৰোধী, ঠান। নীতি শাৰ বিপৰীত। | | পঞ্চ প্ৰাণ, (স.) এণ, অপান, সমান, নীলাচল (স.) নীলগিৰি পৰ্বতৰ | উদান আৰু ব্যান শৰীৰত থকা | শেষ সীমাত থকা বাবে জগন্নাথ-! এই পঞ্চ বায়ু। কেন এ নাম নীলাচন; | পঞ্চ (স.শ.) কৰ্ক, সৈব, সামু, কামাখ্যা পৰ্বত। | বিউ, সৌল এই পাঁচবিধ নোব কোয়া (থা) অচি হোৱা, লবণ। | দু হোৱ। [ ঠিক বাট। | পঞ্চব (স.শ.) শিব, ৰুদ্ৰাক্ষ। গণ, শে ) উচিত মাৰ্গ, পথ, | পঞ্চেয়ি (স শ.) চকু, কাণ, নাক, পৰায়ণ, (যি) ন্যায়ত ৰক্ত, জিকা আৰু ছাল এই পাঁচ জ্ঞানে- ন্যায় নি। হিয়; ৰাক, পাণি, পাদ, মলাৰ ন্যা (বি) ধৰ্থ, উচিত, যোগ্য। আৰু মূৰৰ এই পাঁচ কক্ষেত্ৰিয়। যা (বি) ন্যায্য, উচিত | পঞ্চোপচাৰ (স.) গ, গুণ, ধূ, | [দেহ। | বীপ আৰু নৈবেদ্য এই পাঁচ (বি) ধূ, বেকা, যেনে- উপচাৰ। পত্ৰ (সশ) অনুলিৰে সৈতে ৰামোচা মাৰি ধৰা কাৰ্য, নখ পুতি ধৰা পালগ (4) পিয়াহ দোষত নৰা কাৰ্য। [ব পৰা শ ছোলী-ই যোবা বোগ। পটং (স.) অন্ত; পানীত কোনো প। (স.) বাছনি, মনোনীত | পটাপিই কৰ সেখা) পটাত পিছৰ । দৰে মিহি ক, খছি ভাবি গুড়ি (খ) পৃথিবী, জল, তে। ৰা বাৰু আকাশ—এই পত | পটুছিৰা দে (স.)কল-পটু ছিৰৰ (নিশাতে )। 1 ৰে বিবাহিৰ কৰ।