পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫৩৩

| ( ৫০০ ) কবিতা। একাহি (বি) একেদিনাই উৎপ ( ট )। | {উপাৰ (স.) কিল, ভূ, * একৈয়া খেল(স) সংগ্ৰহ কৰি বুম কৰে । ফু, এৰা যত বৃলি ফু। | ঔষধালয় (স.) ও খােয়া , এভােব, বেলিতে (কি. বি) সময়! খে । | বাফেতে, নেলি মাৰ নৌ যাওতে।।. মূহ। (স.) এপালি, কোবেৰে | কাল পৰ, (জ) শৰীৰৰ ঠাই কা কাৰ। বেকা, বুঢ়া হ, হল। এবুৰি আৰ। (স.) বুৰিটাই এবুৰি। বলা (বা.) নাচিবলৈ পাৰ আৰু চাৰিটাই এ-অব। হয়; সোমা বোক। বল এখান কাৰণ না । এ (স.) এৰাৰ, পুৰি আদিৰ পৰা | কাল , (আ.) শৰীৰৰ যাৰ ঠাই অলৈকে এৰাৰ পাঠ। কাল ( এ ধা.) যুলৈ সাও, | টা কাম কৰিবলৈ ধৰ। টুকটু (স.) + গ; ও (স.) তে, বল, কাকি, ৰোগ বিশেষ। কটাক (ম. শ. এটাৰ ভিতৰ ওপৰ (বি) সাবধান। | শৰে কট। কাৰ্য। ওপৰত (বি) এখান, ওপৰ পৰ। টাহি (স.) গোষ না । ওই গৎ (.) ৰ কথা, এৰটাহি পােৰ, (খ) টালিগ। কৰি কোণা, তঙ্কোপ।। যা তালৈ টানি নিই মাপাত () নিলগ, ইটোৰ | কাকা। কি, এস । পাচত সিটো নাহ। | |ণ কঠিয়া মাৰ, (আ.) সমূলি ােেতা ৰে স +) বিণী শাবিং (৭) মায়ন নিতে না। খ বিভাই কি থেকে যায় ফি (০) গােপনে আT ( নি,ে আৰ নি ি।ি T ( নি ); ।