পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫১৮

হয়?(ৰ পানী-চলাৰ দৰে | হু দ শ হব, চিয়া, দুখেৰে। ১ ( )(বি) হকৰে বা ৰ। হি ( ) অনো এক হী শলেৰে পৰা বা চুল, (বৰ- হৈ শৰ কৰ। ১ কেৰি নিয়া। কত, (বি) হক, বলেৰে বা চু | যুণ ৰা ৰতাহত খাটে); পেটত বদয়, (স.) বুক; মন। কথা নৰখা, ভলভলীয়া। জয় (বি) মনত সোমোৰ, মনত ৰ কৰে। (কি.ৰিহৰ কৰি, গা, বলা। , কৰে তাৰ শৰেৰে, (পানী | | হৃদ্যতা (৩. শ.) বত। ৰা বৰণ পৰাত ৰা বতাহ চলাত | হীকেশ, (স. শ) হৰি, বিষ্ণু। খাটে)। ও (বি) আনন্দিত, ৰং পোবা। ল (স.)সৰু বোজ বাস কাইট; |as দুষ্টচিতে (কি ৰি) মনত ৰমেৰে। গাৰ কোনো ভাগত সোমোৰা সৰু ৯৯ (ৰি বৰ গুট নিয়োগ আৰু স, শ তোলপাৰ, অনেক। লোক হাই। ফেলীয়া ৰাহ। | - | হে(স) (সং) মা বা সানীয়া লোকক মতা মাত; যেনে, হে ল (স) মাটি খোচা আগ-জো|| হৰি, হে বন্ধু এলা-মাৰিী (স.) বিৰিয়া, ধানৰ | | হে (অব.) মাৰা সমনীয়া লোক লা-বাৰি ডালৰি কঢ়িওৱা, দুই-মূৰ | মতা মাত; যেনে, হে দেওৰাহ . তো চেপেটা বাহ। হে মিতা; কেল, মাথোন; লিয়া (স.) লোকৰ গাত থকা চিন, যেনে, পাঁচটা হে পালা; বা নেহৰ চিন-হোতি, মাহ)। বুঝে আত; যেনে, হে! লৈ ইতালি। লুকি (1) ঘৰ ভিতৰত কে নেযাবি ননষাৰা হে। যে কৰি উলিয়া, (পোকত | | হেজাং (স.) অসম-ই হাতত | এট)। ৰ এৰি ৰা তৰোৱাল। ললি (স.) বলত, তোলপাৰ, | ইটি (স.) ছিদিত খুদা খোব। মায়া; উও, মন | নিস, ভিজিত নিখাসৰ। তি। লাগি হয়।