সমানে-সমানে। | ৪০৩ ) সত। (জিবি) তুল্যৰূপে, হীন-জেঢ়ি | সমুচিত (বি) উচিত, যত। নােহােৰা কৈ; যেনে, সমানে | সমুহ) (বি) সমত, সলো। ভগালে। সমূায় ) [গােটেই। সমানে-সমানে (জি.বি.) আপোনাৰ সমূদয়ে (কি বি) সলােৱেমূলি; সমান লােকে সৈতে, দোৰে সমূস.) সাগৰ। জোৰে। সমূল (বি.) মূলয়, মূল কা; শৰ সমান (বি) শেষ, অত। | হু বা মূল সংযুক্ত। সমাপন (স ) শে কৰণ, অত | সালকে (জি. বি.) মূলে সৈতে, পেলােৱা কাৰ্য্য। | সমূলি, গােটেই। সমাপ্তি (সশ) শেষ, অন্ত, ওৰ। | সনুলাকা(বি.)গােটেই নই, ধ্বংসিত। সমা . শ.) দীঘে ৰাই পথানিয়ে | সলি) (কি বি১ গোটেইসমূয়ে বােকা হাল। (শ থা.) সমাৰ বা! . "সমূলে) সম্পূর্ণ । (বি.) সমু, ঠিতীয় বা হালেৰে চহ।। । সমা (বি) একে ভাষাৰ আন এটা। | গােটেই অত ৰা ৰ। শৰেৰে ঠিক একে ৰা তাতকৈ : সমূহ, ( শ.) দু বহুত মাযহ, কিঞ্চিত লৰ ন-বুজোৱা। সতি(সশ) খন নিতুতি। সমৃদ্ধিমও। (কি) না ধনী, সমালােচ (শ) পৰামৰ্শৰালচ,ম। সমাস (স) অনেক পদক এৰু কৰণ। | পালা কী। সমিচাৰ(স.)লেখা বা মৌখিক উৰ সনে (স.) সমান পৰিমাণ, সষিখা সে,যৌখিক উত্ত; চেনে, বল সৰিল। আছেন, নাই শিখান। তি(স.) খনৰ, মা, সমিমি (বিমিশন মিল হােৱা। • গম, খাৰু-মণি, ইতালি। সমীপ, (দশ) ওচৰ নিকট। | | ভিমত। (বি.) আচ্য খনী, স,সেশ) বাগান; সাক্ষাত। |ণতি হী। সমূখাসমূখি (1) এন আৰ নৰ | সশ (শ) ৩০, মল, মু। সমূ হােৱা, মূখামুখি নে, য়ে | স (বি. সম্পূর্ণ, শেষ । মমূখাস হল। সশ (৩) হায় , সমুতে (অব) সাক্ষাতে, আগতে। | সতি, সিটি।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪৮১
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই