পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪২১

যতাৰূপে। ( ৩৯৩ ] যতবাজপে (কি. বি.) যেনে তেনে | ব (স.) মৃত্যুৰ আৰু তৰু গৰাকী একাৰে, কোনাে মতে। দেৱতা। যযােগ্য (বি) যাৰ যি উপযুক্ত। যক ( স. শ.) একে দৰে উচ্চাৰিত, যথার্থ (বি) সত্য, সঁচা। কিন্তু বেলেগ অর্থ শৰ দি কৰা যথার্থতা (৩. শ) সত্যতা। | ৰচনা; যেনে, ৰাতিপুৱা উঠি যপিকে ( কি. বি.) পাত, খাই তিনি চিলিম ভাং। বৰ বৰ | প্রকৃতপক্ষে। [ মানে। | বুলি বােপাই টোপনিটো ভাং। যথাশক্তি) (ক্রি. বি.) শক্তি বা সাধ্য | যমকাল (বি) তেজাল, দীপ্তিমান। যথাসাধ্য অনুসৰি, উপায়ে জোৰে যকটিকা (স.শ.) নাকৰ হাৰু। ১ যথা সৰ, (ক্তি বি) যেনে সভৱ হয় | যমালয়, সশ, যমৰ নগৰ ; দুখৰঠাই। | যেনেৰূপে পৰাষায়। | যাকিনী (স. শ.) এবিধ টোৰ য{েবিযিমান লাগে সিমান, | কোৱাৰ নিচিনা চাই, সি ॥ যখােচিত, (বি) যি উচিত, উপযুক্ত। বাৰীত ৰাতি মাতে তাৰ ঘৰত যদি (অব) আশা-বুজোৱা মাত, এনে মৃত্যু ঘটে। যৰি (স, শ.) যমৰ নগৰ। হয়ে। যদিও ) (অব), এনে হলেও ৰা । যমদুৱাৰ (স.) গাৰ কােৰআলিৰ মা, ভৰিৰ বুঢ়া আঙ্গুলিৰ আগ, যদিচ ) হওঁতেও। কপাল ; ঘৰৰ প্ৰধান দুৱাৰ, যাৰ যহুমণি (স.) কৃষ্ণ, বিষ্ণু; শিয়াল নগৰ। ১ গলা-বােগ। যমদূত, (স.) যমজাৰ টেকেনা। যদ্যপি (অব) যদিও। য ) (স .) যম, যতক (সশ) য, এবি শস্য। [৩টি। বৰা) আৰু মৃত্যুৰ গৰাকী। নী (স.) এৰি য় গছ; তাৰ | যৰ (স) যিাই। যনীয় (বি) যনীৰ অৰে গােছােৰ। | য প (স) যি ঠাইৰপৰা। যু ( শ.) যতন, কোনাে াম। মলৈ (স) যি ঠাইলৈ। কৈ কৰিলে কাঠ বা লাে- | খ, (স.) এবিধ শস্য। আমিনে সাসলি। যৰ (স.) মলযান, বিদেশ লে ধণা (স.) স্বাতনা, গড়া। | যাৰ, (স. প.) ৰখাৰ।