পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪১৮

মোৰে।। ( ৩৯০ ] মােহ। মােথােৰ (স.শ.) মৰণাৰ ধান-খােবা। মােধ(সা.) পুণি কোৰত নকৈ লো | নিৰিলৈ গৰু মুখ বন্ধ। যতন। | লগাই বাত, লোন লগা। মােগােৰ।বি) পূর্ব প্রসূতী স্বীৰ ঋতু- | মােখ। (স. বা.) আনৰ আৰ। কােন | গান ব্যতিরেকে গর্ভেৎপন্ন | দিয়া। সন্তান। | মােন্ (স. শ. দুকুৰি সে। মােচ (স. শ. অলপ ওলােৱা কলা | মােন। (স.)এবিধ দীঘল জোলো।। মােক (অ. ধা) পাক খাই অলপ | মােমাই (স. শ.) আইৰ ককায়েক ৰা জোৰা লৰ। [ মােক্ষ। ভায়েক। মােমায়েক। মােচ( স. শ.) বান্ধৰপৰা মুক্তি; | মােমা-শহুৰ, (স. শ.) স্বামী বা ভাৰ্যাৰ জীৰ উদ্ধাৰ বা সজ গতি, | মােৰ, (স.শ.)ভেবতি হােৱা বােগ; মােৰ, সে ধা.)হাতেৰে পকা। (স.শ.) মেৰাই থােৱা সূতাৰ আগ, আঁত, নৈৰ পাক বা ভা। সূতা বা কাঠী-বােৱাৰ প্ৰকাৰ; মােচা (বি)কোচ-খােৱা, ঠোলা হােৱা;| | মাকোৰে তাতত এৰাৰ সুযোৱা (পাত-আদিত খাটে )। |. মােচোকা (স. শ.) পাক খাই হাড়ৰ। মােৰােকনি (স. শ.) নৈত পাক খাই জোৰাত পােৰ। দুপ। ওপৰলৈ উঠা পানী। মোচোৰ। (স.) হাতেৰে দিয়া পাক | মােল (স.) গুণ অনুসৰি হৰ পৰা অৰীৰ দুই মুৰ পকাই দিয়া গাঁঠি। | | মূল্য; ঘােগ্যতা। মােট (স, শ.) ছালৰ মােনা; সাপ | মােলা (স.) এর সােধ, দা। | আদিয়ে এ ছাল, কলণ; শল- | মােলা (স. শ.) ফণাল; মল, মলি। গৰৈাদি মাছ ছাল। মােৱা-আলু (স.) এবিধ যােৱা ছোেটা বি) পুল, গা-শত ; মিহি । কোমল আলু। | নােহোৱা। | মােৰামৰীয়া “অটক চোৰ।। মােটামুটি (বি) সংক্ষেপকৈ কোৱা; | মােৱা-মাছ, (স.) এৰি সৰু মাছ। যেনে, মােটামুটি অর্থ। মােৱাৰী (বি) মােহ-মৰা, ছাপ, শােধ না (বি) বৰ গঠ, সােমাব | শােন বাপিত খাটে)। নােৰ; (হাবিত-খাটে )। ১ | মােহ, (সশ) মায়াৰ পৰা হােৱা অম; মােটোহ। (বি) টান, শকত, মহাল। মিছা সঁচা বােধ ; চেনেহ,মৰ;