পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩৭২

- বৈৰী। [ ৩৪৪ ] বৌ। বৈী (স. ) শক্ত। বন্দোৰ (বি) কটীয়া, বাঢ়িব নােম্বা বৈলা,(স.) বিলক্ষণতা, পৰা। | বােপাই (স.শ.) পিতা। বৈশাখ, (শ) বছর প্রথম মাহ। | বোৰােৰ (বি) সৰু-সৰু ফোহাযুক্ত; বৈশ্য (স.) হিন্দু বিলাকৰ তৃতীয় | মহ-আদিয়ে কামােৰাৰ অনেক আতিৰ মানুহ। সাঁচিযুক্ত। বৈষ্ণৱ (সশ' বিষ্ণুৰ ভক্ত। | বােৰােকাৰাংবি)সৰু-সৰু টোনেৰাৰে বােকা (সশ) পঙ্ক, পানীযুক্ত মাটি। | পূর্ব বা উপহাৰ নিচিনা মুখ। (বি) পঙ্কময়। (খ্রী) বােৰোমুদ। ৰােকোচ (স.শ.) মানুহ বা ৰত তুলি | বােল, (স.শ.) বর্ণ, বৰণ। (স)মাত, নিয়াত ব্যৱহৃত, মানুহৰ পিঠি। | ক, উক্তি কর। ( স.) পিঠিত তুলি নিয়া বােজ; | যােলোত; (খ্রী) বােলতী। বােৰােকনি (স.) মুখৰ ভিতৰত | বােলা (সশ) এবিধ কাঠ। (স.) কৰা অস্পষ্ট শব্দ। বৰণ লগা, বােল দি; লােক বােবােক (স.) মুখৰ ভিতৰত | বাৰা মতা বা কোৱা। অশষ্ট শষ কর। বােলাৰুলি (স.শ) বাচ্যাচি। বােজা (সশ.) পিঠিত বা মূৰত নিয়া | বােলমাত, (স.) গালি। গধুৰ বস্তু। [ বস্তু। | বােৱতী (বি) সোঁত বৈ থকা, (নৈ)। বােয়াই (স.)নাৱৰ ভৰা, নাৰত ভৰা | বােৱনী (সশ.) খন লৈ কাপােৰ-ৰােৰা বােটল (স.) বুটল। ভিী । যােদবুদীয়া) - " {(বি) নেমাতি মুখ ওফ- | বােয়া(সা.)সেত চলা; আনৰ দ্বাৰা বােপ, ) " | চাহ কৰা, কাপােৰ কৰা বা নাও | শাই থকা, মৌন। । চলোৱা, ইত্যাদি। ৰােধ সশ,জ্ঞান, বুজিবৰ শক্তি। | বােৱাৰী (সশ) পোৰ বা ভাইৰ বােগ(বি)বােধ বৰা, মনেৰে বুজা।| ঘৈণীয়েক। যােচ্ছ। (স শ.) মত মেকুৰী। | বােল (স.) এৰি গছ। বােন্দা ফাহ, (সশ) এৰি বেয়া মলিন বৌ (সশ) ককাইৰ ঘৈণীয়েক। কাহ; বিবর্ণ কাহ। বৌ (স. শ.) কলা-পটু; তামোলৰ বােন্দা-কেঁচুলেশ)এবিধ ভাজৰ কেঁচু।। ঢকুৱা।