পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১১৭

= = = = কেতো। | ( ৮৯ ) কে, পেটীয়া। পাক লগাই কোৱা, পোন নোহোৱা! কেকেনা (অ. ধা.) সৰু-সৰু শৰ কৰি ( কথা ); একে কথাকে ঘনে-ঘনে | বৰষুণ পৰ, বা কাল। কোৱা, কথা এৰি নিদিয়া, (আহ)।| কেকেনীয়া (বি) সৰু-সৰু শব্দ কৰি কেতো (সৰ্ব) কোনো। পৰি থকা বৰষুণ), সৰু-সৰু শৰ কেতকে, (স.) হাতেৰে বা; কৰি কান্দি থকা, অলপ-অলপকৈ ভৰিৰে লাৰি থাৰু (পানী বা | বৰষি থকা (বৰ বা মেঘ)। বোকা। | কে (স. শ.) এবিধ গছ। কেত খানি (সৰ্ব) কিছুমান। কেন্দ্ৰ (স.শ.) ঘূৰণীয় বস্তুৰ মাজ ভাগ; কেত সন্ধানে (ক্ৰি. বি.) কিবাজানি, ছি, খং বা অসন্তোষ হব, হব পাৰে। | কেপ, (স. শ.) পেং, ডাক্ষৰ কাঠ আদি কেনি (ক্ৰি. বি.) কোন পোনে। তুলিবলৈ কতিয়া-কতিকে বা কেনিও (ক্ৰি. বি.) কোনো ফালেও। ডাল বাঁহৰ বা মাৰিৰ যতন; কেনিবা (ক্ৰি.বি) কোনো এক পোনে। যোগৰ চিন; যেনে; *+* শাৰীৰ কেৱা (স) কেনেকুৱা।। ওপৰত আখৰ তোলাৰ চিন; যেনে,“+” শাৰীৰ ওপৰত আখৰ } কোন বিধৰ। (ক্ৰি. | তোলাৰ চিন যেনে “/” কেনেকুৱা বি.) কি ৰূপ। কেপেয়া (স শ.) কেপ, পেং। কেনেকৈ (ক্ৰিবি) কি ৰূপে,কি দৰে। কেপ কৰা (স. শ. গুণাৰ বন-কৰা, কেনেবা (সৰ্ব) কোনো এক অনিশ্চিত | এবিধ আসন। (বি) কেলে প্ৰকাৰৰ, সেই বিধৰ আন বস্তুৰ। (নিন্দাত)। নিচিনা নোহোৱা (বেয়া ভাৰত)।| কেমিতি (স. শ.) এব্য বিলাকৰ ও (কি. বি.) (সোধা অৰ্থত) কেনে; আৰু যোগৰ নিয়ম শিকোৱা বিদ্যা। কি ৰূপ; যেনে, নৰিয়া কেনেবা { কেমটাই (১. শ.) গাত মাছৰ নিচিনা হৈছে? || বাকলি থকা এবিধ চাৰি-ঠেলীয়া কেনেবাকৈ (ক্ৰি. বি.) কিবা ৰূপে। | জন্তু, বনৰেী। নেকেননি (স.) অলপ-অলপকৈ | কে, (স. শ.) সৰু, বিকাৰ; নিন্দা। পৰা বৰষুণৰ ৰা অলপ-অলপকৈ। কেৰুপেটীয়া (বি) কপটীয়া, বিকাৰী | (নিন্দা)।। কেনে । (স) ফি প্ৰকাৰৰ ' ১২