পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/৮৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮০
নিবেদন


তোমাক নেপাওঁ ভাল সঁচাকৈয়ে মই,
 সঁচা কথা ক'লে কাক কোনে পতিয়ায়!
আটায়ে মোকেহে গৰিহণা কৰি যায়,
 তুমি যোৱা বাটলৈ যদি থাকোঁ চাই।

———


থিতাতে।

চকুত পৰিল চকু এখন্তক বেলি
 নুখুজিলোঁ চকু আঁতৰাব,
নেজানিলোঁ শেহলৈও এয়ে হব বুলি,—
 এতিয়া নোৱাৰোঁ এৰি যাব।

হুমুনিয়া’ আশা মোৰ এয়েহে সম্বল,
 তপত লাগিছে মোৰ গাত,
হিয়াৰ তাপত মোৰ পানী উতলিব—
 তাৰ ভাপ নেলাগে তোমাত।

তুমিও মনত যদি ঠাই দিয়া মোক
 থিতাতে সোমাই থিত ল’ম,
জানি আহি কিহেৰে নো মোক বান্ধি ল’লা,
 সকলোকে আগলই ক’ম।