পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/৬৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৩
সৰু কথা।

যিখনি গঙ্গাত স্নান সদাই কৰিছে
 পৱিত্ৰ মনেৰে তাত পাপ ধুবলই,
গঙ্গাৰ পানীত এটি শক্তি উপজিছে
 মানুহক ভবা দৰে গুণ দিবলই।

যিটি শিল সকলোৱে সদাই সেবিছে
 তাক তুমি কেতিয়াও বেয়া নুবুলিবাঁ,
সকলোৰে সেৱালই থাকোঁতে থাকোঁতে
 কালিকা লাগিছে তাত ঠিক জানি ল’বা।

যিজন লোকক লোকে সদাই মানিছে—
 প্ৰধান এজন বুলি গৌৰৱ বঢ়ায়,
সেইজন পুৰুষত বিভূতি বহিছে
 জনা লোকে তেওঁলই ভক্তিভাৱে চায়।


সৰু কথা।


বৰকই কোৱা কথা নিলগৰে পৰা
 শুনে লোকে কাণ পাতিলেই,
কেতিয়াবা সেই কথা নোৱাৰে পশিব
 কোনো মানুহৰ বুকলই।