পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/৬৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬০
নিবেদন।

বুঢ়া ডাঙ্গৰীয়া।

 গছৰ ডালত থাকোঁ।
 মানুহৰ গঢ় গতি চাই,—
—শেহ নিশা আওবাৰে মোক দেখা পায়।

খোজ কাঢ়োঁ ফুলৰ ওপৰে
পাহি তাৰ এটিও নসৰে,
 পানীৰ ওপৰে যাওঁ
তিতোঁ চাৰি গমকে নেপাওঁ।

 ফেঁচাৰ মাতত নাচোঁ।
 শুনি তাক বৰ ভাল পাওঁ—
নিওঁ নিওঁ বোলে মানে যেন উৰি যাওঁ।

 নকৰে যি মোক অপকাৰ
 মোৰ পৰা ভয় নাই তাৰ,
  শুকুলা কাপোৰ লওঁ,
ভাবস্তিৰে ক’লে মই আঁতৰিও যাওঁ।