এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮
নিবেদন।
পিন্ধিব নোৱাৰা মোৰ কাছুটি পিন্ধাবাঁ,
গা দিবাঁ পানীৰে ধুৱাই,
ককালৰ খোচোনাটি ঢিলা কৰি থবাঁ
কিজানিবা মই দুখ পাওঁ।
জুইকুৰা লাহে লাহে চিতাত লগাবাঁ
একেবাৰে নিদিবাঁ জলাই,
গাৰ চিন থাকে মানে মোক নুখুচিবাঁ
কিজানিবা মই দুখ পাওঁ।
খৰি দিবা মোক তুমি নইৰ বালিত
কেৱেঁ যেন চিনকে নেপায়,
হাঁহিলে কোনোৱে মোৰ মৰিশালনীত
কিজানিবা মই দুখ পাওঁ।
⸻
সঙ্গিহীন।
আছিল সজাত দুটি ধুনীয়া চৰাই,
য’তে ত’তে জোৰ পাতি ফুৰে,
ইটি যোৱা বাটে বাটে সিটি উৰি যায়,
কাৰো লগ কোনোটিয়ে নেৰে।
