পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/১০১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৫
পন্থা আৰু প্ৰবৰ্ত্তক।


পুথি পঢ়ি নাম কৰি জ্ঞানী হয় যদি
 অমঙ্গল আৰু তাকৰিব,
জ্ঞান-কলহৰ পৰা অজ্ঞান উগাৰি
 মানুহ ভুলাব নোৱাৰিব।

একোজন পুৰুষৰ সময়-বালিত
 ৰৈ যায় চাব চৰণৰ,
হয়তো সময় মতে মাৰ যায় গৈ,
 নতু পৰি আৰু ডাঙ্গৰৰ।

যি থানত অতীজৰ পুৰুষ লোকৰ
 আছে লীলা-খেলা কৰা ঠাই,
তাত আজি স্মৃতি-চিহ্ণ জলিব লাগিছে
 যদিও শিলেৰে সজা নাই।

একোজন পুৰুষৰ একো আঁজোৰত
 বহু যুগ আগ বাঢ়ি যায়,
একোজন পুৰুষৰ একোটা ঠেলাই
 বহু কাল সংসাৰ চলায়।

যেতিয়া ৰবহি আহি সমাজৰ গতি,
 নাইবা হুঁতাক পিচ পৰে,
তেতিয়া আকৌ আহি একোজন লোকে
 সমাজৰ গুৰি বঠ ধৰে।