পৃষ্ঠা:নামতী-আই.djvu/৩৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৩২ )

ঐ ৰাম! বৰ ককায়েকৰ পৰাহে।
  সৰু ককায়েকে
  শতুৰু সালিলে
ঐ ৰাম! দিলে আদহিয়াত বিয়া হে।
  পুখুৰী পাৰৰে
  খহতা ডিমৰু
ঐ ৰাম! তললৈ মেলিলে শিপা হে।
  ধৰোঁতে ধৰোতে
  ৰামচন্দ্ৰই নেৰোঁতে
ঐ ৰাম! দিলে বহাগত বিয়া হে।
  পানতে আইদেও
  পদুম ফুল বাছিলে
ঐ ৰাম! ৰামলৈ জাননী দিলে হে।
  ৰামে মেলি ছালে
  কথা বুজি পালে
ঐ ৰাম! হৃদয়ত সামৰি থলে হে।
  বাটত নাওঁ বান্ধি
  বিদেশত বৈৰাগি
ঐ ৰাম! আইদেওক বিয়া কৰাই নিয়ে হে।
  কোৱাত কৈ বাতৰি
  দিলা ঐ আইদেও
ঐ ৰাম! চিলাত কৈ বাতৰি দিলা হে।
  মাৰৰ ঘৰতে
  কিনো দুখে পালা।