পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/৬৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২য় দৃশ্য ]
৫৫
নগা কোঁৱৰ

য়েই চিৎলং পাৎলং! আমাৰ নো আৰু সদায় নথকা বিলাকৰ ভুলতে হুমুনিয়াহ এটা গলেও জগৰ নে?
 মূলা—ইস্ এই বলিয়ানী জনীৰ কথা বিলাক। তাইৰ চৰাইৰ মাততে গাত জুই লাগে! মোকনো কোন দিনা ডাঙৰীয়া নথকাত চিৎলং পাৎলং কৰা দেখিছিলি হঁয়।
 মুহিলা—ক’ত দেখিছিলোঁ? মুঠেই দেখা নাই। দেউতাক তিনদিনলৈ কৰবালৈ যাবলৈ স্বৰ্গদেৱে আজ্ঞা বিহিলে—এখেত গাভৰুদেওৰ তিনদিনলৈ পেটলৈ কণ এটা নগল! মুহিলা মোৰ গাটো পুৰিছে। মুহিলা মোক বিছ্! মুহিলা মই পানী খাওঁ--মুহিলা মোৰ কি হ'ল। বিছনাত পৰি ইফালে বাগৰ মাৰিব উস্ সিফালে বাগৰ মাৰিব আস! মই বোলোঁ গাভৰুদেওৰ হ’ল কি? বেজবৰুৱাক মাতোঁ বলোঁ গাভৰুদেৱে বোলে “নেলাগে মৰতী”! যেই দেউতাই বাহিৰৰ পৰা মাত দিলে “মৃহিলা”–-গাভৰুদেওৰ ক’ৰ মোৰ কেনি গ'ল! মুহিলা, ডাঙৰীয়াৰ ভৰিধুৱাই দে। চাংমাই, ডাঙৰীয়ালৈ জলপান সজোৱা!
 মূলা—ইস্, এই মৰতীজনীৰ কথাবোৰ শুনা! এইজনী এইজনী মৰতীজনী! এনে বৌটোকে ঢৌটো কৰিব পাৰে। বাৰু আহক আজি ডাঙৰীয়া মই যদি তোৰ চৰাইৰ মাতত গাত জুই জ্বলা হিয়া শাঁত নপৰাৰ কথা কৈ তোলৈ কালি পৰহিৰ ভিতৰতে এটা ডেকালৰা নচপাওঁ চাবি।
 মুহিলা—বধলাগে গাভৰুদেও। এনে কাম নকৰিব! আপুনি ওঁহহে বুলিব লাগে ডাঙৰীয়াই কাইলৈকে আনি