পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/১১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
 

নগা কোঁ‌ৱৰ

প্ৰথম অঙ্ক

প্ৰথম দৃশ্য

 [ ছুটীয়াৰ ৰাজধানী সদিয়াৰ নামনিৰ অৰণ্য। ছুটীয়া ৰজা ধীৰনাৰায়ণৰ ৰাণী অহল্যা আৰু জীয়েক ৰেণুকা। অহল্যাই হেংদান ডাঙ্গি ৰেনুকাৰ ডিঙিলৈ টোঁ‌ৱাই আকৌ হেংদান দলিয়াই পেলাই ৰেণুকাক সাবট মাৰি ধৰে।]

 অহল্যা—হায়! মাতৃস্নেহ! ইমান যন্ত্ৰণা অথচ ইমান মমতা! এটা আঘাতত সকলো যন্ত্ৰণাৰ শেষ—তালৈকো হৃদয় ইমান দুৰ্ব্বল! ভগবান! ৰাজ-ৰাণীৰ কপালত যদি এনেকুৱা যন্ত্ৰণাকে লিখিছিলা তেনেহলে আকৌ সেই যন্ত্ৰণা সহিবলৈ হৃদয়ত শক্তি নিদিয়া কিয়? ভগবান! তুমি সঁচাকৈয়ে আছানে? আছা যদি,--তোমাতকৈ নিষ্ঠুৰ আৰু কোনোবা আছেনে?

 ৰেণু--আই, ক’ত? মোক নেকাটিলা?

 অহল্যা—[ ৰেণুক বুকুত সাবটি ধৰে।]

  আই মোৰ। ৰেণু মোৰ! উস্‌!