পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৯৭

94 ২৫ ৭ঞ্চবিশতি পৰ্ব মতিভনিত। ৪২ তহৎ যোৰ ওচৰ তালৈকে যাই। কিয়নো যয় ভোকেৰেই গ্ৰাচিলোঁ মোক তোযোৰাকে বি লৈ নিদি বা ময় পিয়াহেৰেই ঘছিলো যে তোমো নাকে পাবলৈ নিদিলা ময় বিদেশী ঘচলে। তোমে ৪৩ লাকে যে ঘলিহি নুহিলা উলটে ঘাচিলে। ভোমোলাকে যে বম্ব নিদিলা নবয়া পড়িছিলোঁ ঘৰু বদিশল ঘছিলে। তোযেলাকে মোক দেtি ৪৪ বলৈ নাহিলা তেতিয়া সিবিলাকে যা লগায় তেঁওকু কুঁলিব হেতু ঘামি ঘাপোনাক ভোকেৰে বা পিয়া হেৰে বা বিদেশী ই বা ওলট বা নৰিয়াড়ি বা বন্দিশাল, 'কিবৰ দে ৫ কেতিয়া ঘুপোনাক পশু ৪৫ ঘা নকৰিলে। তেতিয়া তেও দিবিলাকক সিদ্ধান্ত কৰিব যয় তোমোলাকৎ নিশচয় কৰি কঁও তোমোল। কে তাকে ইহঁতৰ ঘাতিক্ষুদ্ৰ এক মানুহক ঐতিও ন কৰি মোক পতি নকৰিলা অহা ঘনত্ত শাস্তিলৈ যাব কিন্তু পৰমাক সকল ঘনতাযুলৈ যাব। পৰু যিশু। এই সকল ঘ2}ান্ কৈ এন্টায় ঘুপোনাৰ ২৩ শিষ্য সকলুক ফুলিলে দুয় দিনৰ পচে পেtar স্বৰ ওয়াকে তোমাকে জানা মানুহৰ পুতেক কল হত বলৈ পৰৰ হাত পঢ়িব লাগিব। ৩ তেতিয়া প্ৰধান বেহিইতে ঘহতে থাক গৱে চাইতে কাইয়া নামে পবা পুৰোহিতৰ চৰাতে যে পতি গ্ৰাচি পাচে যিশু দকৈ বৰি ৪ ববিবলৈ ঘল কৰিলে কিন্তু তুলিলে পৰ্বদিনা নহয় জানো পাচে মানুহৰ মাজৎ হৃই লাগে। তেতিয়া যিশু বাতানিয়া শীমোন কুম্ভীৰ ঘৰ