২৫ পঞ্চবিশতি Fi এতনি। 96 উৰ মানুহৰ তেজ দ্যাহে ঔ তোমোলাকে নেন? ১৪ যি কোনো এজন দৰ দেশলৈ যাবলৈ ধৰিলে যাব বেলা বাইত যতি গ্লানি ছিহত হাড় ঘু ১৫ Hেনা বনব সেবায় দিলে ঘৰু এটা পাঞ্চ ভাল ত্ত স্মাৰু এটা দ্বয় তুলন্ত এটা এ ভাল এইকে যোনাৰে দিলে ভাণাচে মন কৰিলে তেল ১৩ কৈ মাহৰ পুতেকৰ স্থান। সেই মানুহ পল পাচ যি পাঞ্চ ভাল পাইছিল সি গৈ ৰেহ কৰি ১৭ ঘ Fঞ্চ ভাল লাভওলিয়ালে। যি ছয় ভাল ৪৮, পাইচিল সি গ্ৰাহ্য় তালন্ত লাত ওলিয়ালে। কিন্তু যি এ উলিন্ত পাইচিল্ দি গৈ মা6িৎ সৎ থানি ৪৯ গ্ৰাদোন স্থবিকাৰৰ বন পড়ি লৈ। ভলে দিলৰ পাৎ সেই বন্দিৰ চিহি হি সিহঁতে সৈতে ২০ লৈ কৰিলে। তেতিয়া ঘিটে পা তুলন্ত পাইছিল সি স্নাহি গ্ৰাৰু পঞ্চ তাল ঘানি ফুলিলে হে দেৰ মোৰু হাত তুমি পঞ্চ তাল ৫ৈ চলা দে ময় তাৰেই ঘৰু পাতলন্ত লাভ উলিয়াইছে। ২১ তাৰ চিঠিতে তাক ইলিলে হে সজ, বিশ্বাসী বদ্ধি ভয় উত্তম বন্ কৰিলি তয় তা বেহালস্ৰেই বিশ্বাসী ইছিলি কি তোফ ভলেনিৰো ওপ- দুৰিকাৰ ২৫ ৭তিম স্থাপোনাৰ ঘুৰিকৰৰ বৎ সোমা। যিটে দুয় লন্ত ই-চিল দি ঘাহি ইলিলে হে দেৰ তুলি ২৩ যে হাত ছয় তুলন্ত দি +ৈচিল দে ময় তা ২৪ ৰেই ঘা দ্ৰয় তালন্ত লাভ খুলিয়াইছে! তাৰ গিৰি হতে তা তুলিলে হে উত্তয় বিশ্বাসী স্বনিম্ন তয় ভাল
পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৯৪
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই