পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৯১

88 ২৪ চতুবি-গতি মাতিওভনিত। ২| ময় তোমোলাক ঘাগেইকৈঠে! এয়েৰেই যেদি কোনো তোমোলাক বোলে দে তেঁও হবি ২৬ তেৱে নেয়াবা। দে21 খেও গুe কোঠা তেবে ২৭ নপতিয়াবা। কিয়নো যেনেকৈ পুৰুব সুগলে বিলি যালে পoিbয হলে পহৰ হয় তেনেকৈ মনুষ্যপুত্ৰৰ ২৮ গমন অব। বিয়নে যতে শ ততে শগুণ গেট ২৯ 2য়। সেই কাৰৰ চFৰ্য ঘৰুকাময় জ্বব গ্ৰন্থ চন্দ্ৰেও ঘাখেন ৰশ্মি নিদিব তৰা দুৰ্গ পৰ হি” পতূিহ ঘৰুগ এটাই পৰম লবি। ৩’ সেই কাল যমপুত্ৰৰ চিন্ দুৰ্গ পেচিক স্ত্ৰব তে তিয় বৰ সকলো গেgী কান্দিব গ্ৰ: সিই Gে যথাৎ দক্ৰিয় গ্ৰাৰু মহাকন্তিৰে ৩১ হিৰৰ যত্ৰক দেবি। তেতিয়া তেও ভূৰি বতু ধনকুবেতা ঘাসো দু সকল পঠিয়াব সিবিলাকে চাৰিওলিৰ পৰা ঘাকাশ ঘদিন্তলৈকে আগে ৩২ মনোনীত লোকবক মেটাব। এতিয়া তিমক চৰ দুভ শিা যেতিয়া তা হল, কোমল হৃই হি পা যেলে তেঙিয়া তোয়োলকে অহা ওচৰ চা ৩৩ িহে জান তেনেকৈ তোমোলাকে যেতিয়া এই বিলাক দেখিব তেতিয়া সেয়ে ওচৰ চল্ িযেন লা ৩৪ নিবা দুৰৰ মুতে। তোমেলা ময় লাৰে দুৰ ও এইবিলাক + নহলে এতিয়া মানুহ নে ৩৫ যাব। সুপো পৃথিবীও লেপ ব কিন্তু মোক ৩৬ লেনুজ্জব। কিন্তু সেই দিন সেই দণ্ড কেও নে জানে না দশকলেও সে জানে কিন্তু স্মক ঘ ৩৭ যা পিড়ণ জানে। কিন্তু সুৰ কালও যেনে গ্ৰাচি