পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৮২৪

845 ১৬ হেতু" ণকাশিত। পৰযzf দ্যা চ তেমক এতুি বছৰুপ ঘন বো ৪ নো নয় এয়ৰেই হে তোমালৈ কোনে ভয় ক ৰিব ঘৰু তোমাৰ নাম ৰ মাহ'তু কেনে নকৰিব কিয়নো তোমাৰ দণ্ড দিয়া চেস্থ হল এটাই দেশী মানহে ঘাহি তে'ৰ ঘা, ভত না কৰি ব এই; কৈ লিবলকে ঐশ্বৰ দেৱক যোহৰ ও গীত হয় 'কমপেব লগীত #লে। ভৰি পচে ময়দভ কৰিলে। ঘৰু দেশ স্বাস্থ মন সাস্কা ৬ কী ভা, যেলা হল ঘা নিৰ্মল আৰু শুক বগা কাৰে পৰিহিত বুকৎ স্বণ গতিৰে বেছি সেই না, যন্ত্ৰ বৰোতা দাৎ দুত মন্দিৰৰ ৭ ঘাহি। পcট নেই চাৰি জন্তুবিলাকৰ মাজও এফ এ সদায় তী, অশ্বত্ৰ কোবেৰে পৰিপুৰ্ণ ৮ = বত্ৰ সেই দা, দুতবিলাক দিলে। ঘৰু জ্বশ্বৰৰ যাহা ঘৰুপৰাম মন্দিৰ বযৰে পূৰ্ণ হ ঘৰু সেই সৎ দতবিলাক স_ যাতনা যেতি য়ালৈকে ৭ নহ'ল তেতিয়া লৈকে কোনো মন্দিৰ (স'য'ৰ ৰে। পৰ্ব ডোমেলি' যেৱ। শ্বৰ ৰুণ শত্ৰ-থিবী, ৪১ বাকি দিয়া সেই সা, দুতবিলাকক বাক্য বোলো ২ এক মহা মন্দিৰৰপৰা ১ চা শুনিলে। তাতে ৭ম ব্যক্তি fৈ তাৰ পত্ৰ বি— চালিলে পাঁচ সেই হিন জন্তুৰ আঁচবিশিভ লোক যিবিলাক, সিহঁত্বলৈ