পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৮১৩

834 18 একাদশ শৰ্ব্ব প্ৰকাশিত। » মৌৰ নিচিনা সোৱাদ হন্ কিন্তু তা ১লতে ১১ মোৰ পেঃ তিতা হন্। পাচে তেও যোৎ কলৈ ভালে যান মাৰহ ঘৰু দেশীয় 'ৰু ভাছীয়া ৰজাবি লাকৰ ঘাগ তুমি ঘাচাৰ্যবাক!কও কব লা বি। পৰ্ব পাচে দণ্ডৰ নিচিনা এটা নল যে দিয়া হল স্থাৰু ১১ সেই দ ত থিয় সুই ফুলিলে উহা ঐশ্বৰ মন্দিৰ আৰু যজুভেষ্টি আৰু তাৰ মাত পূজকহঁতক জো arti কিন্তু মন্দিৰৰ বজৰ চোতাল এ ঘৰু নুতুবি। কিয়নো ঘান্ বিদেশীবিলাক তাক দিয়া গৈছে আৰু সিহঁতে বিয়ালিশ মাহলৈকে পবিত্ৰ নগৰ ৩ ভৰি তলুৱাৰে গকিব। ময় যোৰ দ্বয় সাকী পৰাক্ৰম দি থাৰু সিহঁত চটেৰে বান্বিত ৰূই ৪ এহেজাৰ দুগ ঘহি দিল ঘাচাৰ্যবাক্য কব। বীৰ ঐশ্বৰৰ ঘste= যি হয় জিতব গাৰু দুয় দী ও প স্থিত ঘাচে সেই এই ছয়। যেদি কোনো সিহঁতক হিস কৰিব সেজে তেবে সিহঁতৰ পৰা জুই ওলায় ঘৰু সিহঁতৰ শত্ৰুবিলাকক মায় পেলায় যেদি কোনো সিহঁত ছি০- কৰিব থে ৬ জে তেবে এনেকৈ ও মাৰি পেলাব লাগিব। বিলাকৰ আচাৰ্যবাক্য কহন কাল, বন নহয় এই নিকোনে সিহঁত স্বৰ্ণ বৰাৰ স্নাক্ত পানি তেল কত্ৰাৰ ঘৰু যাৰ সিহঁ ইছা তড়বাৰ পৃথিবী এই ঘুঘাত দিয়াৰে পৰাক্ৰম নিহত পৃথি