পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৮০৭

128 ৮ ঘভয় পকাৰ্ণিভ। ১৪ হে দেও তুমি জানা। আবুও তেঁও যোৎ কলে মহাদুঃৰপৰ স্মাহত ঘৰু মেছ ২ পে'ৰ'লি তেতে আপোনাহ কাৰ বুই বা বগ ববি ৫ চে যিবিলাকে এই দিবিলাক। এই নিকোনে সি বিল কে সৃৰ দিহনৰ ঘা 2কে “ছুক সিবিলাকে তেঁওৰ মন্দিৰ ৰাত্ৰিন্দিৰা তেঁওক সেৱা কৰে স্থাৰু যি হিসৰ ওপৰৎ বহে তেঁও জিবি ১৬ লাকৰ মাত বদৃতি কৰিব। নিই কও (ভ' বা পিয়াহ নুব ঘৰু ৰদ বা কোলে তাপ সিহঁতৰ ১৭ ওপৰ নেলচিব। কিয়নো দিহাসনৰ মাজ, কি যেৰ পোৱালি। সিহঁতক চৰাব ঘৰু পৰি ঘুম ধুৰ ক'ৰ, সিহঁত নিবে 'ৰু সিহঁতৰ, ঙ্কেৰণৰ তাঁৰ এটাই লোভ মচি পেলাব। পৰ্ব তেঁও সপ্তম ম মেলিল পচে গোদণ্ডন ৮ স্বৰ্গৰ মাজ নিঃস্থতা ঘাচল ঘৰু খ্ৰীশ্বৰৰ ঘা। গৎ যি সা দূত থিয় হয় সিবিলাক ময় দেচ্ছিলোঁ ২ ঘৰু সিবিলাককু সা– তুবী দিয়া হ'ল্ ঘৰু সোনৰ বৰ বহি হাত ঘন্ এক দূত মাহি যদ্ৰভেটিৰ কাৰ zিয় হন্ ঘৰু সিহাসনৰ ঘাগ zকা ৩ সেনৰ যজুভেটিৰ ওপৰৎ এটাই গুণবন্ত লোকবিল। কৰণনায় সৈতে স্বৰ্গিবলৈ ভালেঃি বণ তে ৪ ও দিয়া হল। ঘাৰু সেই ভৰ হাতৰণৰ গন্ত লোকবিলাকৰ নয় সৈতে সেই বৰ ৫ টস জথৰ ঘওদগত হল। ৭. সেই