পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৮০৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

826 ৭ সপ্তম পৰ্ব প্ৰকাশিত। শৈল ম্যাপেনহঁতক কালে ঘৰু সিহতে পৰ্ব হতকে ঘৰু শৈলহঁতকে তুলিলে আমাৰ ওৰ সত্যু আৰু ডি,হাসনেবিষ যি ৰুই ত' মুৰি ১৭ পৰা ঘৰু মেচৰ শেৱালিৰ কাণৰণৰ দুমকি লুকোৱাই কিয়নো তেওৰ উৰ মহাদিন গত 'ঘাছে ঘৰু স্থিৰ জ্বৰ পৰিব কোন। পৰ্ব ইয়াৰ পাচত্ত পৃথিবী বা সাগৰ বা কোনো বৃক্ষ ৭ ওপৰৎ বতাহ নবলায় এই নিকোনে পৃথিবীৰ চাৰি চুক থকা চাৰি বায়ু ববে চাবি দূতক ময় দে { ছিলো আৰু জীৱন্ত শ্বৰৰ যোহৰ বৰ বেলি ওলোৱা হল। ওমী গান এক দতক ময় দেখিলো প্যাক যি চাৰি দুতক পৃথিবী আৰু সাগৰক হিস কৰিবলৈ দিয়া সুইচি সিহঁতক তেঁও বৰকৈ ৩ ৰিঙ্গি মাৰি তুলিলে যেতিয়ালৈকে ঘমি ঘাপোন ঐশ্বৰৰ সেৱকহঁতক নিহত কণল মোহন কৰিছে ডেতিয়ালৈকে পৃথিবী বা সাগৰ বা বৃক্ষবি লাকক হিস নকৰিবা যিবিলাক যোহৎ চাপ দিয়া হ' নিহত এক যয় শুনিলো যিশৰএল এটাই ইদবিলাকৰ এশ চৌল্লিশ হেজাৰটা চাপ দিয়া হল। হিজাদহ ইদৰ বাৰে হেজাৰ চাপ দিয়া ৪ হন্ বিও বণ ইদৰ বাৰে হেজাৰ ছাপ দিয়া হল ও গদি ইদৰ বাৰে হে জান্ চাপ দিয়া হল ঘাশে। বন্ ইদত্ৰ বাৰে হেজাৰ চাপ দিয়া হল নালিৰ ৬ ইদৰ বাৰে হেজাৰ্য চাপ দিয়া হ'ল মনশেহৰ