পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭৮

২৪ এবি-শতি পৰ্ব মতিউভনিত। 75 -১৪ কবচ। তাতপাচে মুনুল মোহ কেতেটি মন্দিৰ তেঁওৰ কাৰলৈ আহিল তেঁও সিহঁতক ৪৫ ভাল কৰিলে। যি দ্যাশ্চৰ্য ব তেঁও কৰিলে সেই কৰ্ম্ম দেমি ঘৰু লৰাহতক মন্দৰ বিপৰ হে দাউদৰ সন্ততি হোশানা তায়কে ঠুলিবৰ দেoিf পূৰ্বান ১৬ পুৰোহিত দ্বাৰু অবাকইতো (উতে পূৰ হ' পাচে তেঁওক তুলিলে হতে যি বোলে তুমি তা শুনা নয় নে মিশুনিবিলাকক ফুলিলে হয় এৰাৰ যোৱা! লৰাহঁতৰ মুখৰ কথাতে তুমি শুতি ঠুলি মানিচা নে এই কথা জানো তোমোলাকে কোনো কালে পচ। ১৭ নায়। তেঁও সিবিলাক এতি নগৰৰ বাহিৰ জুই বীতানিয়লৈ গল পাচে তাতে পুৰাস কৰিলে। ১৮ ৰাত্ৰি নগৰলৈ উভতি যাবৰ বেলা তেঁওৰ ভেক ৪৯ লাচিল্ িপাচে বাটতে এলোপ মিক্সচ দেfি তাৰে তললৈ গল্ কিন্তু তা পা বিনে 'শ্ৰৰু একো নেপা লে সেই হেতুক তেঁও ফুলিলে এতিয়াৰপৰ কোনো কালে তো এটি গুটিও নোহো পাচে তেতিয়াইসেই ২০ ডিমৰু গছ শুয় গ। শিষ্য সকলে তাকে দে বিস্ময় মানিলে বোলে তিৰু গছ ঝোপ কেনেকৈ ২১ লগীতিলেই শুধায় গল্। যিশু। মা- লগায় সিবিলা কক ফুলিলে স্বৰুকৈ ময় তোমোলাককও তোমো লাকে যেদি পতিযোৱা সশয় নকৰা তেবে যিৰু গচক যেনে কৰা গৈছে তেনেকৈ কেবল তোলে। কে কৰিবা এনে নহয় কিন্তু তয় ল সাগৰ হোগৈ ২১ এনেকৈ এই পৰ্বতকে যেদি বোলো ভেবে নিয়ে প্ৰব স্মাৰু যিহকেং গ্লাম্ভিককৈপথনা কৰা তাকে পাবা।