পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭৭

74 ২৪ এফবিশতি পৰ্ব্ব মাতিওভনিত। ৩ যেদি কোনোএ তোলোকক কিবা বেলে তেবে এই কথ; কৰা হেনে ভুৰ, ঔয়াৎ পুয়োজন ঘাছে পচে ৪ তেত্যিই তাইক এড়ি দিব।সিওনৰ জীয়েক কব। হেনে না ই ঘৰু বৎ থাৎ গাব পোৱালি ওহি তোমাৰ ৰজা তোমাৰ ওচৰলৈ ঘ। ৫ হিছে এই যি কথ ঘাচাৰ্য ৰ দোৱাৰায় ও ইছিল সেই কথাকে পত্ৰ কৰিবলৈ এই সকল কৰা গ। ৬ পাচে শিষ্য সকলে যিশুৰ ঘড্ৰানুসাৰে সেইসবকে ঘৰু তাইৰ(পাবলিকে ঘানি সিহঁতৰ ওপৰৎ ঘা ৭ পোনাৰ কাপড় পাৰিলে পাচে যিশুক তাতে তুলিলে। ৮ ঘৰু বং মানুহেও বাটৰ যজৎ আপোনাৰ কা পত্ন পাতি দিলে ঘনং মানুহে গছৰ হল কাটি ৯ বাটৰ পেলাই দিলে ঘাৰু ঘাগে পিচে যোৱা যান হে বিপড়ি তুলিলে হে দাদৰ সন্ততি হোশানা যি জন জ্বশ্বৰ নামে ঘাহে সেই জন বন্য মহা শোনা। ২০ তেঁও মিশেলযৎ ৰলগৈ নগৰৰ এই মানুহে এও কোন এও কেন এই কুলি ৰিদ্বাৰাৱা কৰিব ১৪ বৰলে। পাচে মানুহে কলে বোলে গালিলিৰ নাজা বেতৰ ঘ চাৰ্য যিশু এও। ১২ তত্তপা5ে যিশু খ্ৰীশ্বৰৰ মন্দিৰলৈ গৈ যিবিলাকে মন্দিৰৎ কিনাবেচা কৰিছি সেইবিলাক বাহিৰ ১৩ কবলে। ঘৰু বনিতাগৰ চাংপাট দ্বাৰু পাৰ বেচাহঁতৰ দল ওভোত'য় পেলালে পাচে নিহত টুলিলে স্মাৰ ঘৰ পনিৰ নায়ে পnfত স্বক এনে লিমিত ঘাছে কিন্তু ভইতে অয়াকে চোৰ শাল