পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭৬১

782 পুম পৰ্ব পিত দ্বিতীয় সাবাবা কাক। ১৩ বলৈ ময় প্যাল নম্। ঘমাৰ পুণ্ডু যিশু 2ীভ যেনেকৈ যো দেৱাইছে কিঞ্চি কালৰ ১৪ পাচও যোক এই যোৰ তা এড়িব লাগিব ময় ইয়াকো তানি যেতেবেলি এই তামু থাকে ডেভেবেলিলৈকে তোমোলক মন দিবৰ দোৱাৰা তোমোলাক দ্বাচিবলৈ যি যোগ্য তাক ময় শোব ১৫ কৰো। ময় যতুলনা কৰিম যে যোৰ মৰণ পাচ ১৬ এই কথা তোমোলাকৰ মন নিতে থাকে। কিয় নো যেতিয়া ঘাম ছু যিশু খ্ৰীভ ৰকম ঘৰু ঘামন আমি তোমোলাকৰ কাৰ প্ৰেীচিক কৰি লে। তেতিয়া স্নামি স্বকপোলৰ কাহিনীৰ ঘৰু ১৭ ম নাচিলো। কিন্তু তেঁওৰ মহিমা পতাক্ষ ৪৮ সাকী ম্যাচিলোঁ। কিয়নো এয়ে যে পিয়াল যিহৎ মোৰ বৰ তুভি গ্ৰাচে এই বচনবোৰ্বক্ শবদ যেতিয়া তেঁওক প্ৰতি সেই ওত্তম কান্তিৰণৰা ওলাল তেতিয়া ব্ৰশ্বৰ পিতৃৰ তেঁও স-কাৰ দ্বাৰু গৌ ৰৰ পালে আমি যেতিয়া পবিত্ৰ পৰ্ধত তেৰে সৈতে ঘাচিলোঁ তেতিয়া স্বৰপৰা ঘহা সেই শবদ ঘামি ১৯ শুনিলো। ঘামাৰ ইয়াকৈও স্থিৰ ঘাচাৰ্য ২০ বাক্য আছে যাক বৰ্মৰ কোনো ঘাচাৰ্যক মানুহৰ ঘমনোজাত যে নহয় আয়ক মতে জানি যেতিয়ালৈকে তোমোলাকৰ মন যাতি নুধু ব্ৰায় ঘোৰু ভোটা ভৰ যেতিয়ালৈকে নোলায় তেতিয়ালৈকে যেনেকৈ ঘুময় যাই, দীপিতি