পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭৪৬

২ দতীয় পৰ্ব পিতৰৰ সাধাৰণ কাক 1 79 মোলাকৰ প্ৰতীতি হাৰু ভাৰস ঐশ্বৰৎ হয় এই নি কোনে তেঁওক সত্যুৰ তুলিলে ঘাৰু গৌৰৰ দিলে যি শ্বৰে তেঁও পতিয়ওঁতা তোমোলাকৰ নিকোনে ২২ এই শেহকাল প্ৰেীচিক ঘাচি। দ্বাৰু ভায়ে কহঁতক অকপট চেনেহ কৰাৰ হেতু ভেলোকে সঁচা ক? পালন কৰ' আৰ দোৱাৰা ঘাণে। ২৩ হঁতৰ মন্ পৰিা কৰিছা এই নিকোনে ক্ষণীয়। কহিয়াৰে নহয় কিন্তু ঘণীৰে ঘ?fা সদালী বী ঘৰু স্থায়ী ক্বশ্বৰ বাককৰগৰু ওপজা ই শুদু ঘেন্তঃকৰণে সৈতে বতৰুণ নোমন্যে চেনেয় ৪ কৰা। কিয়নো এটাই পৃগী গ ঘৰু মন ২৫ হৰ এটাই ঐশ্বৰ্য তৃণৰ ফুলৰ নিচিনা। তৃণ শুকায় যায় ঘাৰু তাৰু চুল সৰি পড়ে কিন্তু ৰ বাক্য সদায় থাকে ঘৰু যি বাক্য শুভবা তোমো লাকৰ কাৰৎ কীৰ্ত্তি হৃইছে সেয়ে এই। পত্ন এয়েৰেই এটাই মিয়াল ঘ'ৰু কপট স্থাৰু কল্পন ২ কতা ঘাৰু মাৰ্য ঘাৰু এটাই পৰৰ ঘযশন!! কৰিবলৈ এতুি ভু যেন দয়ালু ইয়াক যেদি তোমো ৩ লাকে চাকি থাকা তেবে চিৰ ওপজা লৰাহঁতৰ নি চিনা মোলাকে তদাৰা বাচিব নিকোনে বাক্য ৪ প পৰম গীৰ জো। মানুহকৰ্তৃক ঘৰু জাত কিন্তু জ্বশ্বৰকৰ্তৃক মনোনীত আৰু বদ্ধমূল্য তা এ বৎ শিলৰ নিচিনা যি পুতু তেঁওৰ ওচৰলৈ ঘাহি তোমোলাকেও জীবৎ শিলৰুপে পামকি এক