পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭৩৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৩ ডীয় পৰ্ব যক্ষ্মা বৰ সাধাৰণ কাকু 1 159 দে সিহঁ ইমান বত ঘৰু পুণ্ড বাই টু হলে সিহ'লে লাতিত কিন্তু ভেবে যলৈ ঘধি ৫ কাব ইয়া তলৈ সৰু বাত্ৰে ওভতাৰা হয়। এনে কৈ তিৰ সৰু এক ঘঈ হয় ক ব ন ক াঁ কৰি কয় দেন তা তুইতে বৰ্ বেহনি জলি। ৬ হয়। জিবও এ জুই ফকৰ্ম্ম এক সাৰ য়ায ৰ ঘদিৰ মাজত্ জিব। এই বি বি সি সৰ্বাঙ্গ শুচি কৰে 'ৰু ভৰ এটাই বাবেল তলায় ঘা ঘা ৭ নি নৰকান্তি সৃলি হয়। কিয় এই বিধ পন্ধ দ্বাৰু ৰোই ঘৰু সৰ্ণগ্ৰাক্ত সাৰ পোহল যাৰ হয় ৰু মানুহকৰ্তৃক পেহীয়াৰ কৰা হৃ ৮ ইজে। কিন্তু জিবা কোনো পোহণীয়াৰ কবি নোৱাৰে সি দযা ঘৰু মৃত্যুদিয়ে তা বিহেৰে ৯ পূৰ এক কুবহানি। তাতে ঘামি ঐশ্বৰ! পিতৃ সলাগে আৰু তাতে ঘাসি ঔশ্বৰুপে নিমিৰ্তমান ১০ হক শাও দিয়ে। এ যুৰপৰা ঘশীৰ্বাদ আৰু শাও ওলায় হে যোৰ ভয়ই এনে হোৱা ঘ 13 নুচিৎ। জৰগীত্ৰ এঠাইৰৰ সোৱাদ ' তিভা ৪২ ওলিয়ায়। হে মোৰ ভায়হঁ জিযৰু সে জিত Aল মলিব পাৰে নে বা দুফা লতায় ডিম 8ি বৰি ব পাৰে নে তেনেকৈ কোনো জবণী লোন দ্যাৰু সে ৪৩ ৰদ পানি ওলিয়াব নোৱাৰে। ডোমেলাকৰ মাৎ জালী ঘৰু ৰিদ্ৰন্ত কোন সি ওস্তম ঘাচৰগৰ দোৰ বা জালৰ কোমলতায় নৈডে ঘHেন কৰ্ম পৌছিক