পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭৩৩

{ দ্ৰিীয় যুগ্নকুৰ দাবীবত বা 1 ব্ধ হে মোৰ ভয়ই মানুহৰ মুখ চায় ঘামৰ ২ মহিমাবিশিত 'ভু যিশু ভলৈ ন পতীয়বা। কিয়নো যেদি স্বৰীয়া ঘৰু উত্তম বন্দ্ৰেৰে তুৰ্য এ তোমোলাকৰ সভালৈ আহে ঘৰু মলিন কাপৰেৰে কাণৰী হৃই এক ভিক যেদি সেই ঠাইলৈ গ্ৰহ। ৩ তাতে যেদি তোযেলাকে সুন্দৰ বস্ত্ৰেৰে বাতি ব্যক্তি মৰ্য তা কৰি কোৱা হেনে নি এই২িস্তে ওম হই, বহোক ঘৰু দৰদুক যেদি কে ভয় সৌমিনি ২িয় হে বা এই&িন্তে যে পাদপত্ৰ ৪ তল বহ। তেবে তেলোক ঘষেনা যা ওপৰোব ঘৰু ডাতে ফ2tYৰ বোৰু নাহবানে। ও হে মোৰ প্ৰিয় ভয়ই তোমেলকে শু= পূীতিৰে বনৱন্ত গ্ৰাৰু যি ৰাজ্য ঈশ্বৰ স্বমেহঁত দিবলৈ তসা কৰি মই ৰাধিকাৰী এই জগতৰ ৬ দবদুং 3েও সিহঁত মস্ত কৰা নায়। তোষোলক দবি দুহঁতক ইতিবি- কৰিচা যনৱন্তই তে তোলোকৰ ওপৰ ন্যায় কৰে নে কে শো ৭ বলে তোযেলাক নেনে নে। মৰ্যাদি নামে। ডোমোলাক পুসিছু ঘচা সিহঁতে সেই নাম নিনি ৮ ( নে। ত'ষ'ৰ ওচৰিয়াক পোনাৰ ন দশ চেনেহ কৰা বৰ্ম্ম, লি?ি এই কনুনাৰে এই যাজকীয় বিবান যেদি তোলোকে ণল। ভেবে চিকেন কৰা। ৯ কিন্তু যেদি মানুহবিলাকৰ ৰr bয় কৰা ভেবে। তোযেলা ঘাস চল্পকৰা হোৱা হব শা