পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭৩১

754 ১ +য পৰ্ব যক্ষ্মবৰ সাধাৰণ কাক/ ৮ স্কা নকৰো। দ্বিমনা মানুহ আপোন এটাই ৯ গতিৰে ঘুৰি। ইতৰ বাবস্থ ভয় পানাৰ ওজত হোৱা আৰু বনৱন্ত ঘুপোনাৰ তলী ১০ জত হোৱা আনন্দ কৰে যিহেতুহ ঘঁহৰ ফুলৰ ১১ নি চনা নি হৈ যাব। কিয়নো বেলী বৰ তাৰ কৰি ওলাৰ মানে হক শুকায় আৰু তাৰ ফল সৰি পতে স্থাৰু তাৰ ফৰ সৌন্দৰ্যৰ নাশ হয় তেনেকৈ বনৰন্ত ব্যক্তি ঘ'পোনাৰ গতিৰে শুকায় যাব। ১২ যি পীফা সহে সি বনা কিয়নো পুত্ৰ জীৱপ কিৰিটি দু:সহত পতিজা কৰিছে সেই পৰী ৪৩ ফিৎ ই তা পাব। কোনো ণীক্ষিৎ স্ত্ৰই ময় জ্বশ্বৰক পৰীক্ষিৎ ঘা এই কথা নষ্ট ও কিয়নো ঐশ্বৰ বাৰে পৰাফৎ নহয় তেঁও ১৪ কাৰে পৰীকা নকৰে। কিন্তু গায়তি স্মোন। কাম ওদসেৱা আৰু তুমী হৃই পৰীক্ষিৎ হয়॥ ১৪ পাচে কামে গভৰ্বাৰণ কৰি পাণ নৱ কৰে ঘৰু। ৪৬ পা সঙ্কু স্বই মৃত্যু পদৱ কৰে। হে যে প্ৰিয় ১৭ জয়ই নেপাহৰিব। সদৌ উত্তম আৰু সঙ্কুশ দান ওৰৰপৰা ঘাহে ঘৰু যাৰ ঘনাভাৱ। ঘৰু আবিব হোৱাৰ চাও নায় এনেকুৱা যি ১৮ তেলময় পিতৃ তেঁওৰ ওচৰৰ পৰা নামে। পোন ইয়াৰে সঁচাৰুপ বাকেৰে আমাক ওপজালে যে আমি তেঁওৰ ভিৰ এবিধ -য় হল হে।