পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭২১

115 ১২ দুদি। শৰ্ক এবৰীলৈ। না যত লৰাহঁতক লে স্নাক্ত আন্ উত্তম নৰু ন পাবলৈ যাতনা যেটন গ্ৰহণ নকৰি ঘন্ গ্ৰান্ ৩৬ লোহঁতে যাতনা ভুঞ্জিলে। ঘান্ ঘন্ কাৰে নিন্দা ঘা মা পোৰা ঘৰু বন ঘৰু বলি কী ৩৭ বৰু পৰীক্ষা ইলি। সিই, শিক পেলোৱা মৰ গৈছিল্ নিই কৰাতেৰে চি হৃইছিল নিই পৰীচ্চি ঘাচি সিইও তলোৱালেৰে কটা গৈ চিলসি, যে ঘৰু চলিৰ চলেৰে ঘাদি। ঈই তৱাস্তি ম্যাৰু দুঃখী কি কেশিত হৃই ভ্ৰমণ ৩৮ কৰিলে। সৎসাৰ সিহঁতৰ বাৰ স্বৰলৈ যো নহয় নিহ, হাবি, ঘৰু পৰ্বতৰ দ্বাৰু। পৃথিবী কি গত 'দ্যৰু গৰৎ ভুযগ কৰিলে। ৩৯ এইবিলাক মানুহ স্নায বাতিৰেৰুে পৰ নহয় ৪০ এই নিকোলে ঐশ্বৰে আমাৰ ঘইয়াকৈ কো নো বিল বে হানি যুগুচ্ছ কৰিলে সিহঁতে সঞ্জাতে। ৰে য'তলা পৰ পৃজিত নেপালে। পৰ্থ এয়েবেই ঘামি ইমা বৰ সাকীৰুণ ভাবৰেৰে ১২ বেভি 2 পেনাৰ ঘ fথতি ঘনৰ নি ২ কোনে ঘুমান ইতিকিৎ কৰি ক্ৰুশ যাতনা ভুঞ্জি লে ঘৰু এতিয়া জ্বশ্বৰ সিংহাসনৰ সোঁফালে বহি গ্ৰাচে ঘি ঘামাৰ সতিৰ জনক সয়ুকা ৩ য়িপ্ত তেঁওলৈ চায় আমি সদৌ ভাৰ ঘৰু যি পাপ ঘাস হত্ৰতি পাসে বেৰে তা এতুি ঘামৰ গ্লাহ্ কা বাবনীয় নি সহিষ্ণু জ্বই লড়ো।