পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭০৯

734 ৮ ঘভম পৰ্ব এবৰীলৈ। তোমা দশিৎ হৃইছিল তাৰ নিচিনাকৈ এটাই ৬ বেহানি নিৰ্মা। কিন্তু এতিয়া তেঁও ওমতৰ প্ৰতি জা ওপৰ মাণিতৰ নিবনু যব যিহৎ ৭ ঘাঠে তাতে ঘৰু উত্তম সেৰা বাব পাইছে। কিয় নো সি ম নিৰ্ব যেদি নিদোষী হহেঁডেন ভেবে দ্বিতীৰ নিকোনে স্থানৰ বিচাৰ নহহেতেন। ৮ কিন্তু সিহঁতৰ জৰ ধুলি তেঁও কয় ৰিহায় বোলে দেথা যয় যিশৰএল ঘৰু যিদাহৰ বাহে সৈতে যেতিয়া নবীন এক নিৰ্বৰু কৰি সেই সমই স্নাহি যিহায় কয় যেতিয়া সিহঁত যিসব বাজ ওলিয়াবলৈ সিহঁতৰ হাত ধৰিলে। তেতিয়া যি নিৰ্বৰু সিহঁতৰ পিতৃ বলাকে সৈতে ময় কৰিলে। তদনুসাৰে নহয় কিয়নো সিহঁতে মোৰ নিৰ্ব নে নিলে আৰু ময়ো সিহঁতক সৎকাৰ কৰিলে। ১০ কিন্তু য়িহয় কয় সেই কাল পচৎ ময় যিশৰলৰ বহে সৈতে যি নিৰ্বৰু কৰি চেয়ে এই ময় ঘাণে ন গ্ৰাজ সিহঁতৰ মনৰ দিম আৰু সিহঁতৰ মন লিমিম ময় নিহঁতৰ ঈশ্বৰ কাৰ্য আৰু সিহঁ মোৰ ১১ মানুহ হৃব। য়িহক জানা এই ক2H কৈ সিই ময়ত ঘপান চুইৰয়া আৰু গায়পুতি গ্ৰনে ভায়েক নিশিকাব কিয়নো ঘপামৰ সাধাৰণ এ ১২ টাই মোক জানিব। কিয়নো সিহঁতৰ ঘৰ কি পতি ময় লেপান্ত য গাৰু সিহতৰণ ৰুে