পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭০৮

733 ৮ ঘভম পৰ্ব এবৰীলৈ। সক নিৰ্মল পাতকী মানুহকৈ বেলেগ আৰু স্বাকৈ ও কৰা প্ৰবান যাজক আমাৰ শুৱায় ২৭ সেই “বান পুৰোহিতৰ নিচিনা মতে ঘাপোন পপ নিকোনে পাচৎ লোকহঁতৰ নিকোনে ওস চিাবলৈ যা নিতৌ -য়োজন সি নয় কিয়নো যেতি য়া ঘাপেন পাল ও-সৰ্গিছিল তেতিয়া তেঁও এক ২৮ কালীন তাক কৰিলে। কিয়নো বিধান দুৰ্বলতাযুক্ত লেহঁতক প্ৰবান যাতক কৰে কিন্তু বিধানৰ ঘতি বিক্ত শপত কথা নিতৌ অভিষিক্ত পুতেকক যাজক পাতে। পৰু এতিয়া ঘাযি যি লিৰ্টে! তাৰ তাৎপৰ্য এই ৮ স্বৰ্গ মহত্ব দি হাসান সোহালে বহোতা আৰু পবিত্ৰ বেহানিৰ গ্ৰাৰু যি সঁচা পবিত্ৰ তা কুঁশ্বৰে { স্থাপিলে কিন্তু মানুহ নহয় তৎসেবক এক বান ৩ ৰাহি ঘামা ঘাচে। কিয়নো সদৌ প্ৰবান যা ৪ জক দান দ্বাৰু বলি ভুগিবলৈ নিযোজিৎ ম্যাচে এয়েৰেই ইয়াৰ উৎসৰ্গিব লগা যি কে ইয়াৰ ৫ পয়োজন ঘাচে। কিয়নো তেঁও যেদি পৃথিবী কিল হেতেন ভেবে যা ব নোৱাৰিলেহেঁতেন যিহে তুক বিধানানুসাৰে দান তো ঘা স্বৰ্গীয় বেহানি ঘাদৰ্শ আৰু হাঁ নিচিনা সেৱা কৰোভা ৰে'হিভই ঘোচ যেনেকৈ যেহে পবিত্ৰ ভান্ধু নিৰ্মাণ কৰিবলৈ উদ্যমী হৃই ঔশ্বকৰ্তৃক পদিম্ভ ঘছিল কিয়নো তেঁও গুলিলে যি আদৰ্শ পৰ্বত