পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭০৪

729 ৩ ঘপৰ্ব এবৰীলৈ। ৯ শেহ দগ্ধ হোৱা কিন্তু হে পুিঁই শ্ৰমি এনেকৈ বোলো হয় তেৱো তোমোলাক কথাৎ ইয়াকৈ সজ কম ঘূৰু ত্ৰাণসীয়া কৰ্ম ঘাশা কৰে। ১০ কিয়নো জ্বশ্বৰ এনে ঘণৰ নহয় পুণ্যবত্তহঁতৰ যি শুশ্ৰুষা তোমোলাকে কৰিছিল। ঘৰু এতিয়াও ১ কৰিচা তাতে তোষোলক চেনেহৰ যি কম ঘুৰু | পত্ৰিম তোমোলাকে তেওৰ নামলৈ প্ৰেীচিক কৰি ১২ ছিল তাতে পাহৰে। ঘামি বৰ ইষ্টা কষে তোমো লা লৱা নোহোৱা কিন্তু তোমোলাকৰ মাজ ১৩ গযুতি শেহলৈকে ভাৰসাৰ পূৰ্ণ নিশ্চয় কৰিবলৈ সেইবিব বৰ্মশীলতা দেখুৱায় সিহঁতে সওা ছাৰু দীৰ্ঘ সহিষ্ণুতাৰ দোৱাৰা পূতিভাধিপত্য ভুঞ্জিচে ১৪ তোমোলাকে সিহঁতৰ অৱকাৰী হোৱা কিয়নো যেতিয়া ক্বশ্বৰ ঘাবৰাহমলৈ পতিত্ব কৰিলে তে ভিয়া ঘাপোনাকৈ বৰ নাম লৈ শণ কৰিব নোৱা বি 3েও এই কথা কৈ ঘাপোনাৰ নাম লৈ শণ ৪; কৰিলে বশ্য স্নশীঘ দিয়া তোমাক ময় ঘাশীষ দি স্থাৰু উঁচা কৰা, ডোমক কৰি ঘৰু ইয়াত তেঁও দীৰ্ঘকাল সহিল সেই প্ৰতিজাত বস্তু ১৬ পল! যি শেঃতৰ তা নাম লৈ মানুহে শণ, কৰে হয় আৰু ৰি কৰিবলৈ শপং এটাই বিবাদ ১৭ শেহ। ইয়াতে যিহৎ কৃম্বৰ মিচা ক'ৰ কোৱা ঘসাধ্য হয় এনে ঘি ছয় ঘনন্যথভাবী তাতে বি ভাৰসা ঘামা দ্যাগ স্থাণি ঘাছে তাক বৰিবলৈ