পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৭০১

726 ৫ পঞ্চম পৰ্ব এবৰলৈ। ১৩ ঘসঞ্জাত নিকোনে নোসোমা। এয়েবেই সেই ঘসা ঘাদ দৰে কোনো নপঢ়িবলৈ ঘুমি সেই জৰণি হই, সোমাব নিকোনে যতুক ১৪ শয কৰে। কিয়নো নৃশ্বৰৰ বাক্য জীৱ আৰু দুৰ্ভাবী ছিবাৰ তৰোৱালকৈও চোকা পৃগৰে ঘা ৰে আৰু চাহিবে মাৰে দ্বিধা কৰলৈকে পৰি ভেদ ঘৰু যুক্তঃকৰাৰ সল্প ঘাৰু সন্তান শো তেঁতা ওে দছি, কোনো ভি প্ৰেীচিক নহয় কিন্তু য' কথৰ ঘামাৰ কথা কোৱা হয় তাৰ চকুৰ আগৎ এটাই উদ দ্বাৰু অনাবৃতা ঘাচে। ১৫ এয়েবেই স্বৰ্গ নোযোৱা যিশু খৃশ্বৰৰ পুতে। যাব মহা প্ৰবান পুৰোহি হলে ঘামি পোন মত। বলম্ব টকৈ ববে। কিয়নো আমাৰ এনে পূৰ্বান পুৰোহি নহয় আৰ দৌৰ্বলোবে পীড়িত্ স্কব নোৱাৰে কিন্তু পাপ এতুি 3েও এ6Yই বিব, ঘা ১৬ মাৰ নিচিনা পৰী িঘাচিল। এয়েৰেই দশা ঘৰু প্ৰয়োজন কাল ওপকাৰ কৰিবলৈ অনুগ্ৰহ পাবলৈ যিশাদ সিংহাসন ওচৰলৈ নিৰ্ভয় হই ঘাহে॥ পৰ্ক মানুহৰ মাজৰ নীত সদৌ পবান মনুষ্য ৫ ইতৰ পক্ষে ঐশ্বৰীয় কৰি নিকোনে দান আৰু পাপ { দু বলিদান কৰিবলৈ নিযোজিৎ ম্যাচে। ঘানি দৌৰ্বল্যেৰে বেভি হোৱা দু জানিই বট বহি ৩ তহঁত দয়া কৰিবলৈ সমৰ্থ ইয়াতে যেনে লোক