পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬৯

66 ... ৪৮ অষ্টাদশ পৱ মতিউভনিত্। ওপৰ যি কোনো পদাৰ্থ তোমোলাকে জিৰ তাতে যে দ দুয়ো মানুহ যি হয় তেবে ঘামাৰ সুৰণি ২০ পিতৃৰ দোৱাৰায় সেই কাম্ কৰা যাব কিয়নো যতে দুয় তিনি জন যোহ্ নামে একতপত্তি হয় তাময় সিবিলাকৰ মাজতে। ২। তেতিয়া পিতৰে তেঁওৰ ওচৰলৈ ঘাহি বুলিলে হে পুত যোৰু ভয়ে যেছি যেক পুঁতি পাত কৰে তেবে তাক কেইবেলি মৰমি[ এ বেলিলৈকে যিশু। তেঁও ২। ক ফুলিলে ময় তোমাক সৎ বেলিলৈকে নোবেলে ২৩ ফিন সন্তোধগুণ দাৎ বাৰলৈকে। এয়েবেই যি কোনো জায় ঘপোনাৰু লওঁৱা লো কৰিব ২৪ জিলৈ তাৰে নিচিনা, গৰাজ ঘাছে সেই বজায় যেতিয়া লেkti কৰিবলৈ ধৰিলে তেতিয় দহহেজাৰ তালৰ বৰুৱা এটাৰু তেওৰ ঘাগলৈ ঘানি হলে ২৫ কিন্তু তাৰ বাশুজিবলৈ একো নাইকিয়া তা তা লৰ তিৰোতা স্মাক্ত যি ঘছিল এটাইকে বেচি বাৰ ২৬ গুলিবলৈ তাৰ গৰিকাৰে গ্ৰাজ কৰিলে। এই হেতু সেই লগুৱায় যাঁচৎ ণ িতেওক পূজা কৰি টুনিলে হে পভু ফাশালী হোক যয় এটাই নি ২৭ সুজিম। তেতিয়া সেই লণ্ডৰ ঘধিকাৰে দয়ালু ২৮ ই তাক মেলিলে ঘৰু তাৰ বাৰো এতুিলে। কিন্তু সি গৈ তাৰ লগৰ এটা লৰা পালে যেয়ে তাক এশ সিকি দিব ল আছি এই হেতুক তাক ঘণ তে পায় সি তাৰ টেটু বৰি তুলিলে তয় যি নিছিলি ২৯ তা দে। তেতিয়া তাৰ সেই লগৰ লং52 তা ভৰি পড়ি কাবৌ কৰি তুলিলে যে পতি, গহিন • হোৱা তেতিয়া তোমাৰ ময় এটাই নি সুজিম। সি