পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬৮

৪৮ অভাদশ পৰ্ব যাতিভনিভু। 65 • ন পবেশ তোমাৰ ঈশ। সাবান তোমোলাকে এই সৰু মানুহৰে এটাক এতিকি, নকৰিবা কিয় নো তোমোলক ময় ও সিবিলাকৰ দুতে ৪১ গামাই পিতৃৰ সু সদায় দেয়। কিয়নো যেয়ে হেৰাইছে তাকে উধাৰিবলৈ মানুহৰ ডেক প্যা ১২ হিছে। তোমোলাকে কি টুল। যেদি কাৰে এশ যে হয় তাৰে এটা যেদি হেৰায় ভেবে লি জালে এক এশ নেড়ে স্মাৰু পৰ্বতৰ দিলৈ গৈ সেই ছেৰে। ৪৩ বাটক জানো নিৰিচমে তোমোলাকময় কী ঔও তাক যেদি পায় তবে সেই নে হেবেৰ এক কম এ তাৰ যি আহাদ তকৈও সেই এতে ৪৪ সৰহ স্নাহুদ পায়। এই সৰু মানুহবিলাক এটা যে বিনাশ হয় এয়ে তোমোলাকৰ হ িপিছু। ১৫ নহয়। যেদি তোমা ভাঁয়ায় তোমাৰ বিৰোবে কি বা জগ কৰে তেবে গৈ তেঁওৰু জগত্ তুমি ঘৰু তেঁও দুয়ো সুকিয়া ঈই তেঁওক বেলা যেটি তেঁও তা গৎ লয় তেবে তুমি ভায়া ঘাপোন লাভ নাইচ ১৬ কিন্তু যেদি তাক নিলয় তেৰে ঘৰু দুয় তিনি মানুহ লগ লোৱা ভাতে এই ক??? দুয় তিনি সা ৪৭ কিৰ মুNে নিয়ে স্বব পাৰে। কিন্তু যেদি ভেও নি বিলাকক হেয় কৰে তেবে সমহৎ কোৰা, যেদিন হকে হেয় কবে ভেবে দেবপূজকৰ নিচিনা নাইবা প ১৮ টোৱাৰিৰ নিচিনা তোমাৰ ওচৰ হোক। তোলে। ক ময় সতৰ্কও তোমোলাকে যিহক পৃথিবীৰ ওপ ব্ৰ বাৰু সেয়ে সুৎ বনুি কাব স্থাৰু যি হ৫ে২ তোমোলাকে পৃথিবীৰ ওপৰৎ মেলা সেয়ে দুৰ্গ, মু ১৯ কলি স্কব। মুকুও কোযেলা ময় ও পৃহি'বী