পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬৬৮

693 ৩ তিযেতিয়সলৈ পাওল ম ফাক। সল্লো সদাচাৰী ঘূতিশীল শিক্ষা কৰাবলৈ ৩ ঘেs ] হয়যদশী নহয় যৰ নহয় সমল ভালোভী নহয় কিন্তু সহিঃ স্নৰু নিৰ্বিবোধ হয় বনলোভী নহয় স্থানে লৰাইভ বশ কৰি সৰ্বতোভাৱে গ ৪ ম্ভীৰ্য্যেৰে গ্লাপোন বাঃী দুশান হয় কিয়নো কে। ৫ নো যেদি ঘাপোন বাটীৰ কতৃত্ব কৰিব নোৱাৰে ভেবে সি ঝুষ মণ্ডলী কৰ্মৰ চিন্তা কোনেকৈ ৬ কৰিব। গল্পল ভক্ত নহয় জানো হবেৰে ৭ মCোল ই সি শয়তানৰ দে পড়ে। বহি ভূত নুহৰ কাৰ, তাৰ সুতি হোৱাৰ প্ৰয়ো জন দ্যাচে জালো ঘুণমান শয়তানৰ দিও পড়ে। দীকনই হীন ঘদ্ধিজিহ্ ভালেযান মদণীয়োত। নহয় সমল লভ্যলোভী নহয় নিৰ্মল মনে 9ীভ ধাৰাৰ উত্ব হক যি হয় ইয়াৰ প্ৰয়োজন ঘাচে। ৯ ইহঁতে পুমতে পৰীক্ষিত হোক তাৰপৰ নিদোষী ১০ জান। গলে দীকন বাব— ব্যাপাৰ কৰোক। সিহঁতৰ ১৪ তিৰোতাইতে ঘি গহীনা বিবাদিকা নহয় স ল্লোকা এটাই কম বিশ্বাসিনী হয় ইয়াৰ শুয়েজ ১২, ন ঘাচে। দীনই এক তিৰীৰ স্বামী স্নাঢ় ঘ ১৩ পেন বালক ঘৰু বৰ সুশাসক হোক। কিয়নো যিবিলাকে দীন বাব ভদ্ৰাচৰণ কৰিচে সিহঁতে ঘোপোনাৰ নিকোনে উত্তম বব স্মাৰু Nীভ ৰি? ভক্তিৰে বৰ সাহ পায়।