পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬৬৫

690 ১ ম প তিমোতিয়সলৈ পাওলৰ “মি কাক। ৭ কিন্তু শাস্ত্ৰ পৰমাৰ্থিক মানুহ নিকোনে নহয় কিন্তু ৮ শানধীন ঘৰু ঘুমানক গ্ৰাৰু ঘেবাৰ্মিক ঘৰু ৯ পাতকী ঘৰু সৰু আৰু বৰ্ম্মৰহিত আৰু পিত ঘাৰু মাতৃদ্ম ঘুৰু নৰঘ্ন ঘৰু বেশ্যাসক্ত ঘৰু পু • যৈথনী ঘাৰু মানুষচোৰ গাৰু সিচলীয়া ঘৰু মিচা ১১ শপত কতো এইবিলাকৰ নিকোন ঘাৰু সফিদা নন্দ খৃস্বৰৰ যি যাহানাযুক্ত শুভবাৰ্ত্তা যেৎ সৃষুি ছিল তদনুযায়ী যি সুশিক্ষা ঘাছে তদ্বিপৰীতে যি যি ১২ ঘন কোনো ভাব থাকে এইবিলাকৰ কাৰণো দ্যাচে ইয়া জানি যেদি লোকশাস্ত্ৰেৰ যোগাৰুপে শাস্ত্ৰা চাৰ কৰে তেবেই শাস্ত্ৰ ভাল ইয়াকো জানে। ঘোগেই জ্বশ্বৰনি ম্যাৰু তদায়িহঁতৰ বিক তা কতো ঘৰু হিমক যি ময় যোক বলৱন্তু কৰিলে যি ঘামাৰ পশু যিশু »ীভ তেঁবেই এই শুশুল্লাহ্ যে বিষয় পতি বিশ্বাসী বুলি গণিলে এই নিকোনে ময় তেঁওৰ কামৰ শ্ৰাঘা কৰ্ষে। ১৪ কিন্তু যয় দয়া পালোঁ কিয়নো ময় ঘসান হৃই সেই কৰ্ম্ম ঘনাস্তিকৰ নিকোনে কৰিলে স্থাৰু ভ যিশু সঞ্জৎ গাৰু চেনেহে সৈতে ঘামাৰ প্ৰভুৰ অনুগ্ৰহ ১৪ গ্ৰাতিশয় ঘাচি। এই কথা বিশ্বসনীয় ঘৰু সৰ্ব্ব তোভাৱে গ্ৰাহ্য ঘি »ীভ যিন্ত পাপীহঁতক মুক্ত কৰি ১৬ বলৈ ঘাহি যিবিলাকৰ মুখ্য ময়। কিন্তু ময় এই নিকোনে দ প পালে। ইয়াৰ পাচ যিবিলাক ঘন যুলৈকে তেঁওৰ শৰাগত ব সিহঁতৰ নিমিত্তে do