পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৬৬১

686। পৰ্ব তোলেনীহঁতলৈ পাওলৰ দ্বিতীয় কাঞ্চৎ। ১০ গ্ৰহণ নকৰিলে। সেই বিনাশীয় মানুহৰ মাজ ঘণমা এটাই ভণ্ডনায় সৈতে যাৰ স্নাগমন শয় তানৰ কৰ্ম্ম কৰাৰ ঘৰে ঘাচে সি তেতিয়া ১১. পেচিক হৃব। এই নিকোনে পৃশ্বৰে সিহঁতৰ তলৈ বন্ মায়া পঠিয়াব যে সিহঁতে মিচা ক পতীয়ায় ১২ যিবিলাকে সত্য নতীয়ালে কিন্তু ঘৰf কম তুভ ঘাচিল সেই এই দণ্ডি হয় কিন্তু হে ভূ- পিঁয়ভায় তোমোলাকৰ খ্ৰীশ্বৰলৈ স ১৩ দায় শ্লাঘা কৰিবলৈ ঘামাৰ প্ৰয়োজন ঘাছে। কি যনো ঘাৰি পবিত্ৰতাৰে ঘৰু সত্যভাৰ সঞ্জাতৰ ১৪ দোৱাৰা ৰণি পাবলৈ দ্যাৰু যাৰ নিকোনে ঘুমাৰ ভু যিশু »ীভৰ গৌৰৱ পাবলৈ ঘূৰশুভবাৰ দোৱাৰ অশ্বৰে তোযেলাক মাতিছে সেই তৰণি পাবলৈ তেঁও ঘদিৰেপৰা তোমোলাক মনস্থ কৰি ৪৫ লে। এয়েৰেই হে ভায়ই স্থিৰ হোৱা কথাৰে বা ঘামাৰ কাকতেৰে যি ব্যৱহাৰ তামোলা শি ১৬ ক্ষি ম্যাচ সেই ব্যৱহাৰ যান। এতিয়া গ্ৰামাৰ প্ৰভু যিশু খ্ৰীভ ঘানি ঘৰু আমাক চেনেহ কৰি ১৭ মে ঘৰু ঘৰহৰ দোৱাৰা ঘনত্ত শান্তনা আৰু উত্তম ভাৰসা দিছে যি আমাৰ পিতৃ ক্বশ্বৰ ভেঁধ্যে তোমোলাকৰ মনৰ শান্তনা কৰোক ঘৰু সদৌ উত্তম বাক্য দ্বাৰু কমেৰে তোমোলাকক থিৰ কৰোঁক।